Love Our Blog Post: FOUR CORNERS OF LOVE by Eunice & Princes [Part 1

PROLOGUE:

Pangarap ko lang naman yung magkaron ako ng sariling bahay..

Yung malaki..
Yung mala-palasyo...
Yung magmumukha akong prinsesa..

Hindi yung may asungot na dadating at sasabihin nyang kanya yon >_______________<

Pero sa istoryang ito, alin ang aangkinin niya?

yung bahay ko?

O yung puso ko?

CHAPTER 1

Omo! Omo! Sana nanalo ako ! whew .. grabe kabado talaga ko. aish -________________________-. Nandito nga pala ako sa isang computer shop. Ngayon kasi ipopost kung sino nanalo doon sa online raffle draw na sinalihan ko. Ang premyo ba naman kasi ay isang bahay at lupa! o diba? Sino ba naman nilalang na katulad ko ang palalampasin ang isang bagay na ito? Teka, kilala niyo na ba ako? *______* ??

Ako nga pala si CECILIA REYEZ. Oh? teka teka ! 17 years old pa lang ho ako. sadyang makaluma lang talaga ang pangalan ko. Oh, Well. That's life eh. Sadyang iyan ang destiny ko. ang magkaroon ng makalumang pangalan. haha! Di ko naman na nagawang tanungin sa nanay ko kung bakit sa dinami-dami ng pangalan ay bakit iyan pa? Pero, teka syempre hindi talaga iyan ang ginagamit kong pangalan , kundi CES J

Ulila na kasi ako. Sina tita na lang ang kasama ko sa buhay. Inampon nila ko simula nung namatay si Daddy at iniwan na din ako ni Mommy .. kung bakit? Iyon ang di ko alam. Masaya naman ako sa buhay ko ngayon, eh. Wala din namang mangyayari kung magagalit ako sa nanay ko dahil iniwan niya ako, So, Why bother?

Teka, tingnan na nga natin kung nanalo nga ba ako.

O____________________________O "ay, cecilia reyez.. Teka, anu ba pngalan ko? Ako si cecilia reyez diba? teka, nabanggit ko yung pangalan na yun kanina ah. AKO?! Ako ba tlga? Waaaaaaaaa!!! Ako ngaaaa!!"

"UWAAAAA! Nanalo ako! woohhooooooo!!! Oye! Oye!"at yon nagpatuloy ako sa pagsigaw dito lang naman sa computer shop. HAHAHA!

ANG SAYA!!! may sariling bahay na ako!

Isipin niyo yun? Diba ang swerte ko lang .. sa isang iglap , may lupa at bahay na ko na sariling akin. Saktong saktong solusyon sa problema ko ngayon. Sa UST kasi ako nag-aaral, eh tapos dito ako nakatira sa Cavite. Ang saya lang diba? sobrang lapit >__< At kung bakit ako nagtitiis? Eh, kasi sayang din naman yung scholarship na nakuha ko.. ^_^ kaya ayun, nagsearch ako sa net ng mga dorm .. pero nakita ko itong isang advertisement na ito na ang premyo daw ay isang bahay at lupa. E di, ano pa nga ba? nag try lang ako. Wala naman mawawala diba *o*

"Miss.. teka.. pwede kumalma ka? Nakaka-istorbo ka sa ibang customers namin, eh." sabi ni Kuya taga-bantay ng Computer shop. Sayang, gwapo pa naman siya.. ang sungit nga lang ><

"Ay, sorry po." Nagsorry na nga lang din ako at ipinagpatuloy ang pagbabasa nung email na natanggap ko.

At ang kailangan lang gawin ay ...

Magpatumbling-tumbling hanggang mkarating dun sa bahay.

JOOOOOOOKEEE!
Osige, try nyo. xP

Kailangan lang pumunta dun sa agency at magdala ng mga ID's, o kung anong chuchu para mapatunayan na ako talaga ang nanalo.

Oh good Lord.. Thank you talaga. Di pa din ako makapaniwala e.

Nag-out at nagbayad na din ako sa computer shop at umuwi na.

--

Sa bahay..

"HOY CECILIA!! SAAN KA NA NAMAN NAGPUPUPUNTA? ALAM MO BANG GABI NA?!"

"Tita, OA? 6 pa lang oh?"

"OA OA ka jan? Alam mo bang blah blah blah.."

Pasok sa kaliwang tenga, labas sa kabila. -.-
Alam nyo na bang menopausal stage na yan si tita? Yea, tulad nga nung nasabi ko earlier, siya lang ung kumupkop sken eversince nung nangyari kay daddy at nung iniwan na din ako ni Mommy. Matandang dalaga kasi si tita kaya ganyan. Pero wag kayo! May asawang foreigner yan! Kabog na kabog! Ang bulag nga lang nung foreigner na yun. -_____- haay, love is blind nga talaga.

Kumain muna ko at umakyat na sa kwarto ko.

"Haaaaysh! Bukas na ko pupunta sa agency, shocks. Thiz izz it! Goodnight Ces!"

--
Satordeyy!

Goodmorning everyjuan! Ngayon ko na kukunin ang aking bahay. Waaaa!!

Bumangon na ko't kumain at naligo at gumora na.

*nokia tune*

"hello?"

(oi ces! San ka? Pakopya naman assignment oh)

Ay nako. Sino pa ba 'tong kausap ko? Siya lang naman si Hyacinth Torres, one of my bestfriends. Nasabi ko na bang nerd ako? Yea, ganun na nga. Kaya eto, takbuhan pag may assignments. I'm taking up BS Accountancy nga pala sa UST. 1styear pa lang.

"EH? Kay Eunice ka na lang kumopya!!"

(eeee! Wala nga din daw syang gawa e. Dali na ces.. I'm begging!)

"hay nako Hya, cge na cge na. Hmm.. Mamayang hapon, punta kayo ni Eunice sa bahay." -.-

(YES!! ALABYEW CES!! Bye!)

At inend na nya ang call. Grabe lang. Pero thankful pdn ako sa kanila kasi kahit nerd ako't mahirap, e hindi pa din nila ko iniiwan.

--
TENTENEN!

Andito na ko sa agency!! Excited na ko!

"Ah ma'am, good morning po. Ako po si Cecilia Reyez, ung nanalo ng bahay at lupa dun sa raffle nyo sa internet. Here's my requirements."

"Ah, eh.. ma'am. Saglit lang po."

At umalis na sya. Hmm, Bat parang nag-aalinlangan yung mukha nya? Hello, ako nga ung nanalo oh. Ayaw maniwala? Wew.

"Ah ma'am. Here's the address and the key. Thank you and Congratulations po!"

"OK, THANKS!"

At nag-evaporate na ko dun. Next stop, sa bahay ko!!

Habang nsa byahe..

*nokia tune*

"hello?"

(yo Ces! Kamusta? Pakopya naman ng assignment oh)

Whew. Sino naman 'to? Eunice Paras is the name, bestfriend din namin ni Hyacinth. Okay, takbuhan talaga nila ko sa gantong mga pagkakataon. Well, what are friends for?

"haaayy. Oo na. Di pa ba sinabi ni Hya? Mamayang hapon punta kayo sa bahay." -.-

(ULALAH! Mahal na mahal kita Ces! Baboo!)

inendcall na din nya. Ok lang yan ces! May bahay ka naman e. Waaa! Andito na pala ko!

OO! Narito na ako sa tapat ng BAHAY KO Ang bilis ko ba?

Two-storey ang bahay. May maliit din na garden, tapos sapat na na tumira dito ang isang maliit na pamilya. Para akong nananaginip, TOTOO BA? AKIN NA TO? Okay, OA na CES! XD

Bubuksan ko na sana yung gate kaso sa paghawak ko nung kandado ng gate, may humawak sa kamay ko! O__O Lumingon ako para tignan kung sino yung nilalang na 'yon, tapos.. tapos.. tapos..

*O*

Isang dazzling creature ang nakita ko. Shucks, man! ang GWAPO! teka, teka .. paano ko ba ieexplain? Ah, basta gwapo siya, kahit nakasuot lang siya ng simpleng t-shirt at pants. Yung t-shirt nya, fit pa sa kanya, kitang kita tuloy yung masculine body niya. Ang tangkad din nya ah, halos mangalay na leeg ko kakatingin sa kanya. Mapunta tayo sa gwapo niyang mukha, ang mga mata niya parang nang-aakit at lalo naman yung labi niya, parang sinasabing, "Mahal kita, Ces." hep hep! OA mo na naman, Ces -________-

"Ate?Ate?" wika nung dazzling creature.

"Eh?? ATE???!!!" Ano daw? tinawag akong ate? Okay, wala na. Di na kita mahal, Dazzling creature x(

At dahil dun, nagising na ko sa ilusyon ko.

"OO, ate. Ano pong ginagawa niyo sa bahay ko?"

"bahay MO?"

"Oho, bahay KO ho ito." So kailangan i-emphasize yung word na KO?

"Hehe. sorry, pero AKIN itong bahay na ito." tama AKIN , gantihan lang dre

"ANO? Ano hong sinasabi ninyo?"

"Eto oh!" pinakita ko yung hawak hawak kong susi. Teka, oo nga no! Bakit susi at address lang binigay sa akin? Wala man lang kontrata or something?

"Eto din oh!" may pinakita siyang susi din.

"At paano mo naman nasabing bahay mo nga ito? Eh... susi lang naman yang hawak mo." patuloy pa niya.

"Bakit? Susi lang din naman hawak mo, ah!" HAHA. akala mo ha??

"Teka, ganito na lang. i-try natin yung susi natin parehas.. kung kanino yung tama, e di sa kanya talaga yung bahay." Ang talino mo talaga CES! :))))

"Di naman yata tama yun dahil akin naman ho talaga ito. Hm, pero sige pagbibigyan kita, tutal susi ko naman din ang makakapagbuaks ng kandado na 'yan.

Sinubukan ko na yung susi ko. OK! pasok! at saka nabuksan ko na yung gate :))

"Oy! teka teka! paano mo nagawang buksan yan? Teka, baka naman isang expert na myembro ng akyat-bahay ka lang? At isa pa, di pa nga natin nasusubukan itong susi ko."

Sinubukan naman niya yung susi niya, matapos ibalik sa pagkaka-lock yung kandado.

ULALA! Bumukas din

"Oh, paano ba yan ate? Bumukas din." aniya at saka nag-evil smile.

"Okay. I'll explain. Napanalunan ko itong bahay na ito mula sa isang agency na nakita ko sa internet. Okay na?"

"and so?"

"That simply means, na akin talaga ito."

"May evidence ka ba?"

"Wala nga, eh." sabi ko sabay pout. >3< Takte, Ces.. nagpacute ka pa! teka. tatalab kaya?

Bigla naman siyang may hinalungkat na kung ano sa bag. hm.. ano naman kaya iyon?

"Oh! kita mo ito?" Pnakita niya ang isang kontrata na nagpapatunay na kaniya yung bahay na iyon.

( A/N: Ano kayang mangyayari ?? Paano na si Ces?? Abangan na lang sa next chappie! )

CHAPTER 2

Hala.. :S Patay.. Tatanga-tanga ka din talaga Ces e! Sa academics mo lang ginagamit utak mo! Tsk. Panu ngayon yan? Siya may titulo ng bahay, ako wala. Teka, baka mali yung address?

"Ah eh.. Kuya, ano po ba address nitong bahay mo? Ganito po ba?"

Pinakita ko sa kanya yung papel na may address nung bahay KO. At ang sabi nya,

"Eto nga yun ate. Pero bahay ko 'to e. Pinakita ko na sa'yo lahat ng pruweba na akin talaga 'tong bahay na 'to. Kaya pwede ba, umalis ka na?!"

Hmmp! ANG SUNGET! Daig pa si tita e. Gwapo nga, nuknukan naman ng sunget! Tsk. Makauwi na nga lang. Bukas na lang ako magrereklamo sa agency dahil naghihintay na sa bahay 'yung mga nanghihingi ng tulong. -.-

Habang pauwi, nakabusangot lang ang mukha ko. Badtrip kasi, wala man lang akong nagawa para ipagtanggol yung sarili ko. Tsk! T^T

At sa wakas, nasa bahay na din. -.-

"Boi! Sa wakas dumating na ang guardian angel natin!" pambungad skin ni Hyacinth.

"Yea! Wiwit! Papasa talaga tayo with the help of Ces!" sagot naman ni Eunice.

"Magiging accountant na tayo neto! Woo!" ok, OA lang Hya? Kokopya lang ng assignment, magiging accountant na?

"Teka, ba’t parang nilukot yang mukha mo?" tanong ni Eunice.

"Kasi andito kayo." -___-

"ANO??" duet pa sila.

"WALA! Tsk. O eto na notebook ko." hinagis ko na sa kanila yung notebook at nagsimula na silang kumopya.

"Uy friend, anu nga nangyari? Bakit wala ka ata sa mood?" nice, concern pa pala sila.

Anu pa nga ba, edi kinwento ko sa kanila. Nagsaya nga sila nung nlaman nilang nanalo ako ng bahay at lupa, pero di naman pala saken. Tsk. Mas interesado pa sila dun sa masunget na gwapong may-ari nung bahay. Ugh. Oo, sunget na nga tawag ko sa kanya! Di na siya dazzling creature dahil maitim na aura na ang nakapaligid sa kanya tuwing nakikita ko siya >___<

"So teh, anu name nung gwapong guy?" hay nako Hyacinth. -.-

"OO NGA! OO NGA!" sumali pa si Eunice.

Leshe, badtrip!!

"Pwede ba? Namomroblema na nga ako dito oh! Tapos nakukuha niyo pang magtanong ng ganyan! Tsk! "

"Sorry naman teh. E pano na ngayon yan?" -Eunice

"Sus, okay lang yan. Andito ka pa naman nakatira sa tita mu e." -Hya

"Yun na nga e. Aalis na nga pala si tita next month. Kukunin na siya nung asawa nyang 'Kano. Ibebenta pa 'tong bahay. Buti pa nga siya e, di na mamomroblema. Haay, ako na lang mag-isa. May bahay nga ako, may iba namang nakatira." T.T

"Teka Ces, baka naman mali ung address nung bahay? Nasubukan mo na bang bumalik dun sa agency?" -Hya

"Nako, wag mo sabihing naloko ka? WAAAA!" -Eunice

"Eee! Wag naman kayong ganyan.. Pwede niyo ba ko samahan bukas dun sa agency? Magrereklamo 'ko."

"Osige sige. "

Evo’s CORNER

“Hi Babe.” Sabi ko sa babaeng katabi ko na hindi ko man lang alam ang pangalan. Ayos no? (^^)

”Hello, Babe. So, saan tayo after nito?“ sagot naman niya.

This is my routine. After school, punta sa bar with my tropa. Kaligayahan namin ang mga babae. Obvious naman diba? Kaya nga madalas kami sa bar,eh. Oops. Nakalimutan ko yata magpakilala. Ako si EVO, nabanggit na nga pala na CORNER ko to diba? . Gwapo ako ^^ at wala kayong pake kung out of the blue ko sinabi iyan sa inyo. Dahil para sakin, mahalagang malaman niyo iyan readers!

(A/N: wooohhh... ang hangin! :P)

Leshe! Huwag ka nga sumingit author!

O sige, itutuloy ko na. Hm, pwede niyo na nga rin pala kalimutan na lang yung pangalan ko, just call me EVO and I’ll be there right away. Basta, make sure maganda at hot ka and I’ll make you happy.

Teka, linawin ko lang din you I’ll make you happy na ‘yan. FYI, virgin pa din naman ako. Plano ko kasi, ang bagay na iyon ay ibibigay ko lang sa taong mahal ko at syempre, dapat lang na mahal din ako ng taong iyon. Actually, naiinip na nga ako, eh. Hanggang ngayon ba naman eh di pa siya dumadating.

(A/.N: Sows. Baka naman ako lang yang hinihintay mo? (*u*) )

Huwag niyo na lang pansinin yang makulit na author na iyan. Sadyang hirap lang iyan mag-isip kung ano ang ittype.

Basta, Hm Naiinip lang ako kaya siguro nagpaka-playboy na lang ako. Isa din akong Cassanova sabi nila. First year pa lang ako pero sikat na ako sa School. Cool, right?

“Hi, Sweetie.” Hm.. sabi iyan ni Justin. Justin Anderson is the name. Familiar ba? Well, kung nabasa niyo yung I’M OFFICIALLY YOURS na sinulat ni Eunice under LOVE OUR BLOG POST, kilala niyo na siya. Siya lang naman yung lalaki dun na pinaraya ang babaeng mahal niya. Saklap no? Nahanap na nga niya yung mahal niya, pinakawalan pa. Psh, kung ako yun di ko na pakakawalan pa ang babaeng mahal ko. Pero kung sabagay, eh hindi naman na kasi siya mahal nung babae.

Hoy, Author. Masaya ka na? Nai-plug ko isang story mo. Kaya puwede, quiet na please?

(A/N: Aye! Aye! Kamsahmnida! Quiet na ko ^_____^V )

Naging playboy na rin yan simula ng mag-college siya at napasama sa tropa.

“Oh.. Hi there, Sweetie.” Sabi ni Babe.

“Hoy, Justin, Akin to. Maghanap ka ng iba mo dun.” Sabay turo ko sa mga nagsasayawang babae.

Hinawakan ko na lang ang kamay ni Babe, pagkatapos ay kinaladkad ito palabas ng bar.

“Teka, wag mo naman ako kaladkarin, babe. Sasama naman ako sa’yo, eh.” Sabi niya sa malanding boses.

Bigla kong napatitig sa kanya. May kamukha siya. Kamukha niya yung....

First love ko.

Oo, may first love ako pero wala na siya at wala na kong balak hanapin o intayin pa siya. One-sided nga lang ito, eh. Alam ko namang hindi ako mahal nun. Dahil kung mahal niya ko, hindi niya ko magagawang iwan. Okay! Tama na Senti! Mukhang e-enjoy-in ko muna company nitong si Babe.

“Sorry, babe.” Sabi ko na lang, Isinakay ko na siya sa kotse ko at sa bahay ko na lang siya iuuwi.

--- Sa bahay

Ces’ CORNER

Nakapunta na ko sa naturang agency pero wala kong nadatnan na tao, dun sa opisina. Ang weird nga, eh. Pagpunta ko dun may binigay lang sakin na letter yung guard. Ang sabi ni manong, iyan daw ang magpapatunay na sa akin yung bahay. Pero wag na wag ko daw bubuksan yung letter na iyon. Ibigay ko lang daw dun sa lalaking sinasabi kong andun din sa bahay.

Mmmm.. nakapagtataka…………………………………………

Nga pala, oo ako lang mag-isa pumunta -___- Di ako sinamahan nung dalawa.

Umuwi na rin ako sa bahay ni Auntie. Ang sabi niya, magbalot-balot na din ako. parang pinapalayas na nga ko,eh. Dadating daw kasi yung asawa niyang foreigner at dun muna titira tapos aalis na din naman daw sila .. sa States na titira. Eh, yun ayaw naman niyang malaman nung foreigner na may inaalagaan pala siyang bata. Teka.. Di na ko bata nu ! :/

At yung bahay, gaya ng sabi ko kanina.. yon .. binenta na. So, no choice ako. Nagbalot na ko tapos plano ko na din doon na nga sa bahay na napanalunan ko tumira.

Ang sabi naman ni Manong guard, eh. Magtiwala daw ako, dahil once na nabasa ni dazzling creature yung letter, papatirahin na daw talaga ko dun sa bahay.

Hay.. Sana nga.

So, andito na ko. Papasok na ko sa bahay \(*v*)/ . Kumatok naman ako, eh. Pero wala naman nasagot, so pumasok na ko.

Sa pagpasok ko.. O___________O nakita ko si dazzling creature! At.. at…

May kahalikan na babae!! >_____< shemmmmmmy! Ano’ng gagawin ko????

CHAPTER 3

Na-glue na yung paa ko sa sahig at napatulala skanila. O______O

"FCK! Bat ka nandito?! Di mo ba alam kung pano kumatok?! Alam mo ba yung salitang PRIVACY?!" hala katakut.. Para siyang monster na inubusan ng pagkain. T^T

"Babe, sino sya??" nako, girlfriend nya ata 'to.

"Ah.. Eh..." leshe, bat walang lumalabas sa bibig ko?!

"ANO?!!?!!?"

"Ay ano! Ano.. Ano kasi.. Ano.. Eh.. Uhmm.. Ah! Yun! Eh.. S-slighty opened k-kasi y-yung ano.. y-yung p-pintuan.. K-kumakatok a-ako.. K-k-kaya lang ano.. w-w-walang s-sumas-s-sagot.. K-k-kaya b-b-binuksan k-ko n-na.." WOO! Nasabi mo rin Ces.

*PAKKK!*

O____O

"Sino ba sya, babe?! Manloloko ka!! Akala ko ako lang! Yun pala may babae ka pa at balak mo pang patirahin dito??" nakita nya kasing may bitbit akong maleta. Patay kang bata ka Ces, maninira ka pa ata ng relasyon. Tsk tsk.

"NO! Babe it's not what you think!" pero bigla siyang napatigil sa pagsalita.

“Teka. Eh, bakit ba ko nag-e-explain sayo, eh. Di ba we’re supposed to play lang naman tonight?”

"Che! Ayoko na sa'yo!"

At lumayas na siya. Binunggo pa ko! Psh.

“Psh. Ang assuming naman nung babaeng yun.” Sabi pa niya. Whew. Ganito pala siya, grabe! Ang playboy!

"HOY BABAE, SINO KA BA HA?! NAWALA YUNG LIBANGAN KO NG DAHIL SAYO!! ALAM MO BANG PWEDE KITANG KASUHAN NG TRESPASSING?! SINISIRA MO ANG ARAW KO!"

"Eh, pasensya na.. Ano kasi, ako ung may susi rin ng bahay na 'to.. Yung kahapon, remember?"

"AH! Yung expert na akyat-bahay! Teka, tatawag ako ng pulis!"

"TEKA! Hindi! Hindi ako akyat-bahay nuh!"

"Hah! Anong hindi? Itsura mo pa lang oh!"

"HOY! Lalakeng gwapo pero nuknukan naman ng sunget na akala mo menopause na, ang yabang mo!! Di porket mala-BETTY LA FEA ang itsura ko, huhusgahan mo na ko! Pede bang pagsalitain mo muna ko? PWEDE??"

At mukhang natakot naman siya kaya di na sya umimik at nagpatuloy ako sa pagsasalita.

"Ako si Ces Reyez. Napanalunan ko 'tong bahay at lupa sa isang raffle sa internet kaya may susi din ako. O, eto ang letter na pinapabigay daw sayo nung agency."

At inabot ko sa kanya ung letter. Nung bnuksan nya yun, nanlaki ung mata nya na parang ganto O_____O

"Oh, bakit? Ano nakasulat? Akin na ba 'tong bahay?" then an evil grin formed on my face.

"LINTEK! Di pwede 'to!!"

"EH? Bakit??"

Evo's CORNER

LESHE! Bakit pa nangyari 'to? Anak ng!! Gusto nyo malaman kung ano nakasulat dun sa letter?

Anak, siya si Ces. Patirahin mo siya jan sa bahay kundi di ka namin papadalhan ng allowance ng mommy mo. Treat her nice, okay? --Dad

What the hell? Totoo ba 'to?

"Oh, ano? Akin na 'tong bahay kaya better yet, mag-impake ka na." ugh! Sasapukin ko 'tong babaeng 'to e!

"At bakit ako aalis? Nakakainis man, parehas tayong titira dito." x((

"WHAT?! Napanalunan ko 'tong bahay na 'to kaya pwede ba, wag mo kong pinaglololoko?"

"Nanalo ka kasi plano 'to ni Dad. Sa ayaw at sa gusto natin, hndi natin masusuway ang plano nya! Badtrip!" what the heck! Seriously? Is this for real?

"Tsk. No choice na 'ko. Wala na yung bahay namin sa Cavite e.." sus, paawa effect pa!

"Tss! Sige na sige na, no choice din naman ako e. May isa pang kwarto dun sa taas. I-occupy mu na.”

“Wow. Kahit papaano pala eh, mabait ka.” May sinabi siya kaso, di ko narinig masyado .

“ANO????” sabi ko na lang. aba aba! Baka mamaya kinukulam na pala niya ako gamit ang magic spell niya. Mukha pa man din siyang mangkukulam.

“WALA!” sows. Deny pa. Naku, kailangan ko mag-ingat ingat.

Ces' CORNER

Anu ba yan! Tsk. Badtrip tuloy. Planado pala lahat ng 'to? Napakagaling naman nung tatay nya! Hmp! May kasama pa kong asungot sa bahay na 'to imbis na solong-solo ko na sana 'to. Tsk.

Ayos naman ung kwarto ko. Malaki, may malaking kama, mga cabinet at may study table pa. Hay, di na ko kakain ng hapunan. Makikita ko lang ung asungot na yun! Hmp.

Humiga na ko at nakatulog na.

***

Goodmorning sunshine! Oh, may pasok pa pala ko. Bangon bangon din Ces.

Ow, andto nga pla ko sa bahay KO. Well, akin pa din 'to nuh. Naligo at nagbihis na din ako't baka ma-late pa.

Pagbaba ko, aba walang tao. Baka tulog pa yung mokong. Hay, dun na nga lang ako sa school kakain. -____-

At andito na ko sa school. Bilis nuh? Malapit lang kc talaga ung bahay KO sa school. At habang papunta na ko sa room..

"BOOM!! Hi Ces! " duet na naman cla.

"Hi Eunice, hello Hya." -____-

"Oh, anu na namang mukha yan?" nice, duet pdn?

At kinwento ko na sa kanila yung nangyari sa paglipat ko sa bahay ko. Natuwa pa sila nung sinabi kong mag-i-stay yung asungot sa bahay. Hello? A boy and a girl living under the same roof? Di naman kami mag-asawa nuh. Sabi pa netong dalawang 'to, eh lagi daw silang tatambay sa bahay at kakaibiganin nila si sunget. Wew, basta gwapo eh sige lang 'tong dalawa e. Psh. Teka, andami ko na atang ipinangalan sa kanya ah? Di ko pa pala alam pangalan nun. Well, wala kong pakelam kung ano pangalan nya. Haay, badtrip talaga e. Yung feeling na solo ko na yung bahay na yun tas biglang pinagplanuhan lang pala? And, in addition to that, dalawa pa kayong titira dun. Sarap sapukin nung tatay nya! Grr.

"Oh, teh. Easy ka lang. Wag mo muna isipn yan. Magconcentrate ka muna sa klase. Sayang scholarship mu." ani Eunice. Dumating na din si prof. Hay oo nga pala. Kelangang i-maintain ko ang mga grades ko.

At nagstart na nga ang klase.

Ayep! Natapos din ang araw ko. Uwian na! ang mahiwagang accounting subject ko.. Wew. Ang hirap ha! Madugo 'to. Tsk. Okay lang, uwian na naman e.

Mag-isa lang akong uuwi dahil iba ang daan nila Hya at Eunice. Ok, loner na naman ako. Well, lagi naman e.

Iniisip ko pa rin yung bahay ko. Wew, di ako makaget-over e. Tsk! Akin na yun e! Tapos m--

*BOOG!*

"ARAY! Anu ba! Tumingin ka naman sa dinadaanan mo!" aba! Ayos ah. May period ka ba pre? Sunget e! Tch!

"S-sorry ho.. D-di ko naman po sinasadya--"

At pagtingin ko..

"IKAW??!!!" yea, duet kami. -.-

"WOW. Hanggang dito ba naman sa school sinusundan mo ko? Stalker ba kita?!" waw, ang gwapo mo graaaabe! Hangin dre, bagyo na nga oh. Tsk.

"HOY LALAKE! Ang hangin din naman ng utak mo noh? Ako? Sinusundan ka? In your dreams! FYI, dto din ako nag-aaral noh! Eto I.D ko oh! " sinupalpal ko nga sa mukha nya ung I.D ko! Hmp! "Oh ano?!"

"Tss. Nagsasayang lang ako ng oras dto!" at nag-evaporate na sya sa harap ko.

Nagpatuloy na lang ako sa pag-uwi sa bahay KO.

“Hoy!” Wow! Gandang bungad dre! Kakauwi pa lang eh at pagod sa school tapos sasalubungin ka pa ng isang HOY pag-uwi mo?? ><

“OH?” mataray kong sagot. Kasi naman, eh! Asar talaga tong asungot na to.

“Basahin mo ‘to.” Aniya sabay bigay sa akin ng isang yellow paper.

Nakasulat doon:

HOUSE RULES BY GWAPONG EVO.

Sus. Ang hangin talaga! Teka, so Evo pala name niya? Hmm..

Pinagpatuloy ko ang pagbabasa.

Si CES ang maglilinis ng bahay araw-araw.
Si CES ang magluluto ng agahan, tanghalian at hapunan.
Si CES ang mamimili ng mga pagkain.
Si CES ay hindi puwedeng ma-in-like kay gwapong Evo at lalong lalo nang hindi puwede ma-in-love dito.
Si CES ay susunod sa lahat ng nakakasaad sa papel na ito.

“Hoy. Tapos mo na bang basahin?”

“Oho. Asungot. Pero hindi ako papayag dito!” Aba aba! Hindi naman ako ganun Katanga na susunod na lang basta sa kanya.

“Hoy, ano’ng tawag mo sakin? ASUNGOT? Pasalamat ka, CES ang pangalan mong nilagay ko diyan. Hindi MANGKUKULAM o BETTY LA FEA!”

“ANO??”

“Pirmahan mo na yan, dami pang dada eh.”

“Hindi ko ito pipirmahan, i-eedit ko pa saglit.”

HOUSE RULES BY CES

Hati sina Ces at Evo sa paglilinis ng bahay. Salitan kumbaga.
Si Ces ang magluluto ng agahan, tanghalian at hapunan tuwing MWF at Sunday, Tuesday at Thursday naman si Evo. Tuwing sabado naman ay dapat magtulungan na lang sila.
Si Ces at Evo ay magkatulong sa pamimili ng mga pagkain.
Ang isa’t isa ay hindi puwedeng ma-in-like at lalong lalo nang hindi puwede ma-in-love sa isa’t isa.
Si CES at EVO ay susunod sa lahat ng nakasaad sa papel na ito

NOTE: Ang Sumuway sa mga nakasaad dito ay aalis na sa bahay.

"Yan! Para fair! Di mo naman ako katulong nuh!"

At dahil don, pinirmahan nya na. Mwahahaha! x)

CHAPTER 4

--
Lumipas ang maraming ilang araw, ilang linggo, asaran lang kami ng asaran. Aish.. Parang ngayong araw, eh ganun din ang mangyayari..

At .. ay may pasok pa din. Wew. Bumangon na ko at nagbihis. Pagbaba ko, aba himala. Nagluto si mokong Evo!

"Waaaw.. Ambango.. Nice, nagluto si mokong Evo! " TAPSILOG dre! Mapeborit!! Kukuha na sana ako pero..

"Hoy! Anong tawag mo saken??!"

"Uhmm.. Mokong Evo! Hahaha!"

Bigla siyang tumayo at lumapit sakin. Lumapit ng lumapit. Ako naman e npapaatras na. Badtrip! Ano bang problema neto? And boom, nacorner niya ko.

"Ano ulit sabi mo?"

"Ah.. Eh.. M-mokong E-evo.." baket, yun naman sinabi ko kanina ah? Di naman ako sinungaling nuh.

At dahil dun, nilapit pa niya lalo yung mukha niya sa mukha ko. Ghaad!

"A-ANO BA! Ilayo mo nga yang pagmumukha mo sakin! Nakakasuka!" eek, we're 2inches apart!

"Don't you dare calling me "mokong Evo" kundi palalayasin kita dto. Got that?"

"O-oo na! Ilayo mo na nga yang mukha mo!" halos pumikit na ko kasi ang lapit na talga ng mukha nya. Wew.

At ayun, lumayo na sya sa’kin at umalis na.

Naghalungkat na lang ako ng pagkain at kinain yon at pumasok na.

Nagsimula at nagtapos din naman ang mga klase ko at kasama ko maghapon sina Eunice at Hya.

"Oh, teh. Dalaw naman kami sa'yo oh. Kamusta na ba sa bagong bahay huh?" - Hya

"Oo nga teh, anu na balita?" - Eunice

"Sus. Si Evo lang naman bibisitahin nyo." -.-

"Nakuha mo teh! Haha! And woah, Evo ang name? Shocks! Pangalan pa lang gwapo na!" hay grabe ka Eunice.

"Waaa! Bukas pupunta ko wah. May date pa kasi ako. :") " woo Hya, di ka na nawalan ng ka-date. Ikaw na talaga.

"Sino na naman ba ka-date mo? Yun ba yung kabatch nating si Mark Joseph Manesca?"

"Yea right!! Gwapo na, matalino pa! Sige, naghihintay na daw siya sa gate. Bye!"

"Wait! Sabay na ko sa'yo Hya. Sige Ces, uwi na din ako wah. Babye!"

At nagteleport na sila sa harap ko. Hay, loner na naman. -.- Nakakailang hakbang pa lang ako ng may humawak sa wrist ko.

"EVO???"

Kinaladkad niya na ko sa kotse niya.

Evo's CORNER

*nokia tune*

"hello?"

"hello Evo, anak!"

"Dad?! Sino ba yung Ces na yun at kelangan pa nyang tumira sa bahay ko?! At tatanggalan nyo pa ko ng allowance pag hindi ko sya pinatira??! What the hell is that!!?" >_____<

Hindi ko na siya kinamusta dahil gusto ko talaga malaman ang dahilan kung bakit may ibang tao na titira sa bahay ko. Tsk.

"Anak, kumalma ka muna. Let's have dinner sa bahay at dalin mo si Ces. I'll explain everything."

At inend na nya ang call. -______-

Hinanap ko na sa school si Ces at dali-dali ko syang sinakay sa kotse ko.

"SAN BA TAYO PUPUNTA HA?! TAMA BANG KALADKADIN MO KO DITO? ANO 'KO, ASO MO??" ok, basag na ang eardrums ko. Di ko na lang sya pinansin. Inistart ko na yung kotse at nagsimula ng magdrive.

"TEKA! Marunong ka magdrive?? May lisensya ka ba? Baka mamaya ibubunggo mo lang 'to sa puno at mamamatay ako! Utang na loob Evo! Madami pa kong pangarap!!"

Sa inis ko, bigla ko na lang tinapakan yung preno.

"SHUT THE FCK UP, WILL YOU??! ANG INGAY MO!! PWEDE BANG MANAHIMIK KA NA LANG JAN?! MAGDA-DRIVE BA KO KUNG WALA AKONG LISENSYA? OH AYAN! SAKSAK MO SA BAGA MO!"

Sinupalpal ko sa kanya yung driver's license ko. Pero ang imba. Maya-maya e tumatawa na sya.

O_o

Anung problema nito? Baliw na.

Oh sh*t!! Ang tanga mo Evo!!!

Ces' CORNER

HAHAHAHAHA! Grabe, laughtrip to the max! HAHAHAHAHAHAHA!

Tumigil ako sa kakatawa nung nag-iba yung mukha nya. Hala, monster!! Mainis nga. HAHAHA!

"So, Primitivo Benitez III pala huh. May pa-Evo-Evo ka pang nalalaman! HAHAHAHAHAHAHAHAHA!!" grabe, ampanget ng pangalan nya! Haha! Nakakaturn-off! XDD

"Oh, eto na ung lisensya mo, PRIMIT-EVOWW. HAHAHAHAHAHAHA!!!"

"San ba tayo pupunta, PRIMIT-EVOWW? HAHAHAHA!!"

Well, namumula lang naman sa inis ang mukha nya. HAHAHA! Pero nung tumingin sya sa may bandang tummy ko, e humagalpak naman sya ng tawa.

O__o
Okay? Baliw lang Primit-evoww?

OH.MY.GOD

Sh*t Ces! Yung ID mo!

Sakto, nakaharap pa sa kanya. Watda.

"HAHAHAHAHAHAHA! Ampanget din pala ng pangalan mo eh. CECILIA VICTORIA REYEZ?? HAHAHAHAHAHA!"

Sh*t. Oo na, may second name ako which is Victoria. Sila tita, Eunice at Hya lang ang nakakaalam. And.. Evo. Ugh!!

"HAHAHAHAHAHA! Toyang pala dapat itawag ko sayo. HAHAHA!"

This time, ako naman ang nanggalaiti.

"PWEDE BA PRIMIT-EVOWW MAGDRIVE KA NA NGA LANG DIYAN!!!"

"OH SURE, TOYANG. >:)"

UGhh!!! Badtrip kang ID ka!!!

---
Di ko namalayan, eh nandito na kami sa isang.. Wow. Napakalaking bahay. Amazing.

Bumaba na kmi sa kotse at sinalubong na kami ng isang matandang lalaki na nasa 40’s ang edad.

"Oh, hi Evo anak. And I guess you are Ces, right?" okay, tatay nga ni Evo.

"She's Toyang, Dad."

Aba! Ang sama netong mokong na 'to! Siniko ko nga.

"OUCH!" buti nga. Hmp!

"HOHOHO! Mukhang nagkakamabutihan na kayo ng anak ko huh?"

Okay, santa claus is that you? XD at pinapasok na kami sa bahay nila.

At pagpasok ko, tumambad sa akin ang pamilyar na mukha.

"TITA??!" O_______O

CHAPTER 5

"TITA??!" O_______O

“Oh. Hello Ces , ang pinakamamahal kong pamangkin!” sabi ni Tita, sabay halik pa sa pisngi ko. Sows. Ano na naman kaya itong pinasok ni Tita na gulo?? >___________<

“Hoy, Ces. Sumakay ka na lang sa mga mangyayari ngayon ah. Huwag na huwag kang aangal sa mga malalaman mo ngayon. Kundi, patay ka talaga sakin.” She whispered.

“HUH?” Oops. Napalakas yata yung huh ko.

“Oh, masyado naman pa lang sweet sa isa’t isa itong mag-tita na’to. Osya, tara’t kumain na muna tayo.” Sabi nung tatay ni Evo. Wow. Ilang taon na kaya ‘to? Dang gwapo din,eh. >///< Okay, ako na malandi. XD

Nag-uusap lang sila ng kung anu-ano habang kumakain kami. Oo, sila lang. Eh, ayoko naman makisali sa kanila nuh. Tsaka isa pa, ang sasarap kaya ng pagkaing nakahain! Mainggit kayo! Haha. Oo, promise masarap talaga.

“Psst.” Si Evo yan. Di ko na lang pinansin dahil ine-enjoy ko pa itong pagkain ko.

“Psssst.” Psh. Bahala siya diyan.

Bigla na lang ako nakaramdam ng hininga sa tenga ko. May binubulong pala sakin si Evo. >///< Pero, di ko masyado naintindihan. Nagulat kasi ako, nagtindigan pa nga mga balahibo ko,eh.

“A-anong sa-bi mo?”

“Sabi ko, dahan-dahan ka lang kumain diyan. Tingnan mo sila .. pinapanuod ka na lang.”

Napatingin naman ako kina Tita. At.. WOW! O________O lahat sila, nakatitig lang sa’kin.

NAKU! Nakakahiya >_______<

“Ah..eh .. sorry po.” Nakakahiya talaga L

“Humarap ka nga sa’kin.” Napaharap na lang din ako kay Evo. Ewan ko ba, automatic yung katawan ko, eh. May sariling utak.

“Iyan kasi, Ang takaw mo masyado.” Pinunasan lang nama niya yung bibig ko. >///< Shemay! Kinikilig ako .

ANO? ANONG SABI KO? Kinikilig ako? Mali, mali kayo ng basa. Hindi ako kinikilig nuh.

“Ces, right?” sabi ni foreigner na asawa ni Tita. Haha, oo andito din siya. Di ko lang masyado napansin. Tahimik lang kasi siya.

“Ah, y-yes.” Sht. Bakit ba ko nauutal??

“Tito, ano po bang kailangan niyo? Ang sabi kasi ni Daddy, ikaw daw nagplano ng meeting na ito.” –Evo

“Ah, oo tama.” - foreigner

“TITO?” -ako

“Hija, tawag lang sakin yan ni Evo, pero hindi kami related by blood.”

“Ah..” Nagtatagalog pala tong asawa ni Tita. Napa-yes pa ko kanina. Psh.

“Evo, Ces.. making kayo sa mga sasabihin namin sa inyong dalawa ah.” Sabi ng Mommy ni Evo. Ang gondo din niya parang si Gretchen Barreto lang, hihi.

“Okay, to begin with, we would like to tell you na, you two are going to get married pag nakatapos na kayo ng college.” –Daddy ni Evo.

“WHAT?!” duet kami ni Evo. -_____________-

Teka, ano daw?? Fixed Marriage ba itey? Eh, sa mga story sa wattpad ko lang ito nababasa, ah! Tsaka sa mga ano.. Korean Drama o kaya Taiwanese drama o kaya Jdorama. Pero.. pero.. bakit nangyayri ito sa’min?

“DAD, MOM, TITO! What’s the meaning of this?” galit na si Evo O_O parang monster talaga siya magalit.

“Evo, listen. Five years ago, I met Ces’ mom.”

Anu daw? Mama ko daw?? Ibig sabihin ba nun, iniwan ako ni Mommy para makasama tong foreigner na ito?

“Ces, ang totoo niyan, nung iniwan ka ng mommy mo, hindi totoong nakalimutan ka niya at basta-bastang iniwan. Sa totoo niyan, nagpapadala siya lagi ng pera at iyon ang ipinambubuhay ko sayo, sa atin.” –Tita.

“What, Tita? So it means, all this time.. na wala si mommy sa’tin, na akala ko iniwan niya na ko, nagta-trabaho pala siya sa ibang bansa para sa’kin?”

“Oo, Ces. Sorry hindi ko sinabi agad sayo. Iyon din kasi ang hiling ng Mommy mo sakin.”

Takte, anu ba yun? Wala ba kong karapatan malaman yun? Diba meron?? Siyempre, ako ang anak, eh. Ang sakit.

“Okay, Tita. I understand. Si Mommy din pala ang humiling pala sa inyo.” Oo, totoo okay lang sakin. Actually, natutuwa pa nga ako, eh. Dahil hindi pala ko iniwan talaga ni Mama para sa wala.

“So then, I met your Mom Ces.”

Nagpatuloy siya sa pagkuwento. Sabi niya, doon daw sila sa kumpanya niya nagkakilala ni Mama. Doon daw nagtrabaho si Mommy. Nakita daw niya kung gaano kasipag si Mommy magtrabaho. Hanggang sa maging close sila and nalaman din niya na may anak si mommy sa Pinas which is ako nga, kaya daw pala sobrang nagsisikap si Mommy sa pag-wo-work. Hanggang sa na-in-love daw siya sa Mommy ko. Asus. Namumula pa nga siya nung sinasabi niya yun samin, eh. Mukhang minahal nga niya Mommy ko. Sumingit muna ko.

“Ah, ganun po ba. Kung ganun, thank you po.” Nagpasalamat ako sa kanya dahil kahit papano may nag-aalaga rin kay Mommy dun.

“EH? Ano na po nangyari? Nasaan na po si Mommy? Diba dapat kasama natin sya ngayon? Tsaka.. p-pano nangyaring kayo na ni Tita ngayon?”

Evo’s CORNER

Seryoso silang nag-uusap, nakikinig lang ako sa kanila habang nakain. Kagutom, eh. Bakit ba? ^_______^. So yun, Wow. What a small world nga, yung Tito ko pala na close sakin simula pa nung bata ako,eh.. kilala pala yun Mommy ni Ces.

Pero napatingin na lang din ako kay Ces at napatigil sa pagkain nang itanong ni Ces yun. Tama, dapat kasama din namin Mommy niya ngayon. At paano nga nangyaring nagging si Tito at Tita na niya ngayon?

(A/N: Okay, inulit mo lang Evo -________-)

Sorry naman, author ah. Sensya na po. Psh x(

At lalong lalo na paanong napunta nga sa fixed marriage samin ang nangyari?? Ayaw na lang kasi nila deretsuhin eh -_______- Ayoko na manahimik. Tatanungin ko na.

“Tito, bakit naman hindi ka makasagot?” Okay. Ako na walang galang, pero kasi bakit nga ba di masagot ni Tito yung tanong ni Ces. “At bakit ba nahantong sa fixed marriage naming ang lahat-lahat?” patuloy ko.

“Ang huling hiling ng Mommy mo Ces sakin ay ang alagaan ka at siguraduhing nasa mabuting kamay ka. Close ako sa pamilya Benitez. At ako na halos ang nagpalaki kay Evo kaya alam kong pag kayo ang nagkasama habang buhay, nasa mabuting kamay ka. Iyon na lang din ang tanging naisip kong paraan para matupad ang hiling ng Mommy mo sakin. About sa Tita mo, 2 years ago, nakipagkita ako sa kanya dahil siya ang sinabi ng Mommy mo na kontakin ko. At hanggang sa mahulog na din ang loob ko sa Tita mo.”

“Okay, sige. Pero hindi mo pa din sinasagot yung tanong ko at bakit mo sinabing huling hiling niya yon. ?Bakit.. B-bakit ano ba talagang nangyari?” Nakayuko na lang si Ces at alam kong umiiyak na siya. Hindi lang niya pinapahalata. Ang tatag pala ng babaeng,to. Siguro kasi, kung ibang babae siya, nagwalk-out na siya ngayon at nag-iiyak o sinisigawan na sila Tito.

“Ces, Ang mommy mo, wala na siya. Patay na siya.” –Tita ni Ces

“What? At bakit hindi niyo sinabi sakin ‘to agad? Five years na pala ang nakalipas pero hindi niyo man lang sinabi sakin.” Kalmado pa rin niyang sabi habang nakayuko.

“S-sorry, Ces. Natatakot kasi ako na baka hindi mo maintindihan ang mga nangyayari gayong nsa teenage years ka pa lang. Baka magrebelde ka pa or what.” Naiiyak na din ang Tita niya.

“Ang s-sama niyo.” Huling sabi niya sabay tayo na nag-aakmang aalis pero hinawakan ko siya sa wrist upang pigilan siya.”

“Puwede ba, bitiwan mo ko? Bukas na lang tayo mag-asaran, Evo. Kailangan ko mapag-isa.”

CHAPTER 6

Hinayaan ko na lang din siya umalis. She really needs time to think. I understand her situation.

“Hm. I guess this dinner is over. Mauna na po ako.”

Umalis na ko doon. Hay, pati tuloy ako naguguluhan na. >___< Makauwi na nga lang.

Pagdating ko sa bahay, bigla na lang lumakad ng kusa yung mga paa ko papuntang kwarto ni Ces. Ewan ko ba kung bakit. Ang weird. Hindi naman kasi ako yung tipo ng tao na naaapektuhan kaagad sa isang bagay. Hindi, hindi ako ang weird. Kundi.. yung katawan ko! Haha! Oo, yung katawan ko :P bigla ba naman lumakad mag-isa >__<

Pumasok na ko sa kwarto niya.

Nakita ko siyang nakaupo tapos tulala lang sa kawalan. Halatang malalim ang iniisip.

“Oy Cecilia! Tulala ka diyan ah? XD” nakangiti ko pang sabi yan. Eh, kasi di naman ako marunong magcomfort ng tao, eh.

“Tumigil ka nga Primitivo.” Uuy. Mukhang epektib. Kahit papaano eh, nakakapagbiro na siya.

“Wag ka ng malungkot. Di bagay sayo. Tsaka.. I’m bored -________- tara, mag-asaran na lang tayo.” Ewan ko ba, nagiging past time ko na yata na makipag-asaran sa kanya and I think I’m enjoying it. These past few days kasi, panay asaran na nagyayari samin.

“I hate you. Bakit sa lahat, ikaw pa ang lalaking papakasalan ko?” sabi niya. Aba, aba. Ang dami-daming babae diyan na gusto akong pakasalan tapos siya.. ayaw niya. Tss, sabagay okay na rin dahil mas lalong ayoko no.

“Funny, right? Kung sino pa yung hate na hate ko, siya pa yung maipapakasal sakin. Psh. Mas nakakabadtrip tuloy.”

Hinayaan ko na lang siya magsalita ng kung ano-ano. Alam kong, kahit papano nakakatulong iyon para gumaan ang loob niya.

“Nakakabadtrip talaga itong araw na ito. At ang pinakamasakit, nalaman ko pang namatay na pala ang nanay ko. Bi bale, naiiyak ko na yun kanina. Okay na siguro yun. I need to move on. Wala naman magagawa yung pag-iyak ko. Kakausapin ko lang uli ng maayos si Tita bukas para itanong yung iba pang mga bagay. Haish.” Wika niya sabay .. tingin sakin.

“Oh? Bakit ganyan ka makatingin?”

“Wala, gusto ko lang magthank you kahit papaano eh, may nakikinig sakin ngayon. Nakakatulong ka.”

Di ko na lang siya sinagot. I’m not used to these kind of things talaga. Yung tipong tinutulungan icomfort ang isang tao. This is so not me.

“Alam mo ba kung paano pa ko macocomfort lalo?”

“Huh? T-teka! Hindi naman ako narito para icomfort ka eh.”

“Sus. Deny ka pa.”

“Hm, Nung bata ako, madalas ako tugtugan ng tatay ko ng kung ano-anong kanta habang kumakanta rin siya para maicomfort ako tuwing umiiyak ako o may problema ko.” Habang sinasabi niya ‘yon, kitang-kita sa mga mata niya na namimiss niya parents niya. She also smiled siguro dahil isa yung magandang ala-ala.

Napalingon ako sa may study table niya. Sakto, may gitara.

“Nag-gi-gitara ka?” tanong ko.

“Ah, oo. Tinuruan ako ng tatay ko. Iyan din yung ginagamit niya tuwing tumutugtog siya. Actually, sa kanya iyan.”

Ewan ko, pero bigla ko na lang kinuha yung gitara.

I started strumming the guitar.

Ces’ CORNER

(With a smile by Eraserheads)

Lift your head, baby, don't be scared
Of the things that could go wrong along the way
You'll get by with a smile
You can't win at everything but you can try.

Wow. Ang ganda pala ng boses niya ‘pag kumakanta. Sana ganito na lang siya lagi. Hindi yung , lagi na lang mga pang-asar na salita yung lumalabas sa bibig niya.

Baby, you don't have to worry
'Coz there ain't no need to hurry
No one ever said that there's an easy way
When they're closing all their doors
And they don't want you anymore
This sounds funny but I'll say it anyway.

Tamang tama yung kanta. Favorite ko yan,eh. Hehe. Ang ganda kasi ng meaning, at sakto pa sa situation ko ngayon.

Girl I'll stay through the bad times
Even if I have to fetch you everyday
I'll get by if you smile
You can never be too happy in this life.

Teka, totoo ba ito. She’ll stay with me through the bad times? Haha. Funnnny! Pero some part of me saying, I want to believe.
[ Lyrics from: http://www.lyricsty.com/eraserheads-with-a-smile-lyrics.html ]
In a world where everybody
Hates a happy ending story
It's a wonder love can make the world go round
And don't let it bring you down
And turn your face into a frown
You'll get along with a little prayer and a song.

Iniisip ko, parang siya si Daddy ngayon. Yung taong nagcocomfort dati sakin tuwing may problema ko. Pero some part of me na naman, saying he’s not your dad. He’s Evo, just a friend? Oops. Parang that supposed to be a statement ah pero it turned out to be a question.

(Too doo doo...)
Let me hear you sing it
(Too doo doo...)

In a world where everybody
Hates a happy ending story
It's a wonder love can make the world go round
But don't let it bring you down
And turn your face into a frown
You'll get along with a little prayer and a song.

Lift your head, baby, don't be scared
Of the things that could go wrong along the way
You'll get by with a smile
Now it's time to kiss away those tears goodbye

Patapos na yung kanta pero parang ayoko pa siyang matapos.

(Too doo doo...)
Let me hear you sing it
(Too doo doo...)

Ay, tapos na -_________-

“Uh-mm.. isipin mo na lang, tatay mo ang narinig mong kumanta.” I felt sincerity in his voice.

“O-okay. Thanks.” Sabi ko sabay …..

…… yakap sa kanya.

Sht. Ano bang ginawa ko? Agad akong kumalas.

“Ah, eh. Sabi mo kasi, isipin ko munang ikaw si Dad, eh.”

CHAPTER 7

Evo’s CORNER

May magandang attitude naman pala siya e. Sana lagi na lang syang problemado para laging ganun ang mukha nya. HAHAHA! Joke.

Uhh.. Evo?? Wew. This is not so me! Anu ba?! Tskk.

Kinabukasan sa school..

“EVOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!”

Pshh. Basag na naman eardrums ko. -________- lumapit sya sakin.

“Hi Evo!! Kamusta na? long time no see ah? Na-miss kitaaaaa!!!!”

“Woah! Bridgette! Since when you came back??”

Uhh.. well. Si Bridgette Lopez nga pala. Bestfriend ko ever since bata pa ko. Classmate na din nung elementary days. Nung highschool e umalis siya pumuntang Canada. Doon na daw siya mag-aaral e. Simula nung umalis siya, hindi na ko nagkaroon ng kaibigang babae. Sabi ko kasi sa sarili ko na siya lang ang katangi-tangi kong bestfriend na babae. Uhmm, siya rin yung sinasabi kong first love ko. Well, wala syang alam na nagkagusto ako sa kanya. Basta ngayon ang alam ko, masayang masaya ako dahil nandito na din siya.

“Hehe. Last week lang ako dumating. Isusurprise nga dapat kita eh. Miss me?”

“Yeah, na-miss talaga kita.” How strange. Di pa rin ba ko nakakamove-on sa kanya? At bakit pa siya bumalik? Aish! Nakakamove-on na nga ako eh x(

“Well, san ka nga pala nakatira?” tanong ko sa kanya.

“Ah, sa Makati na. Ikaw ba?”

“Ah, dito lang malapit sa school. Teka, dito ka na nag-aaral??”

“Yup! Archi ako. Ikaw?” O____________O

“Archi din ako!! Patingin nga ng schedule mo.” Binigay niya yung schedule niya sakin. Then boom! Classmates kami sa lahat ng subjects! Boom, Evo. Hindi ka na talaga makakamove-on.

Buong araw magkasama kami ni Bridge. Hanggang sa mag-uwian na at nagyaya siya na magpunta sa bahay ko. Um-oo naman ako at pagdating sa bahay, andun ni Ces.

“Oh Evo, who’s she? Your girlfriend?”

“Ah hindi ah! Uhmm.. K-katulong ko yan! Tama! Katulong ko yan , oo. Uhm, ano. T-tara, akyat na tayo sa kwarto ko. Wag mo na pansinin yan.”

“Oh.. O-kayy?”

Ces’ CORNER

AAANNOOOOO!!!!!!??? KATULONG??? AKO????? KATULONG NIYA??? WHAT THE FREAK! MAPAPATAY KO TALAGA YANG EVO NA YAN! GRR..!

Sino kaya yun? Bago na naman niyang babae? At sa kwarto pa sila huh?? Grabe. Anung gagawin nila dun??

Uhh! CES! Wag mo nga silang isipin!! Wala kang pakelam sa kanya diba? Diba? Diba? Tskk. Manunuod na nga lang ako sa Korean movie dito sa sala. Hmm,, ano kaya.. A Millionaire’s First Love!! Si Hyun Bin ung lead!!! Ghadd, ampogiiiiiii!!! Nilagay ko na yung CD sa dvd player at nanuod na.

Grabe, kinikilig na ko dito nang bigla bumaba yung babae. -_________- panira! Hmp!

“Uhh.. Ces right?” aba, kinausap ako nung girl. Ang ganda niya huh. Nakakatibo! Ang kinis at ang sexy pa. Wow.

“Ahh, oo.. hehe.”

“I’m Bridgette nga pala. Bestfriend ni Evo. Alam mo, hindi ako naniniwalang katulong ka niya. Hmm.. May igaganda ka pa nga, eh. Bukas, be ready for the makeover!!”

Ok? Anung sinasabi ng baliw na ‘to? ?_________________?

Bumaba na din si Evo.

“Oh, Bridge, bat mo kinakausap yang mangkukulam na yan?”

“Grabe ka naman Evo! Ikaw kulamin ko jan e! Tsk!” nakuuuuuuu! Nanggagalaiti talaga ako sa lalaking ito! Teka, inamin ko bang isa kong magkukulam??

“Oh, see? Mangkukulam ka nga. Bridge, hatid na kita. Baka kulamin ka pa nyan.” >______<

“Hey Evo! Stop that. Hindi mo ba gagalangin itong girlfriend mo?”

“GIRLFRIEND???!!!!!” ok, duet pa kami ni Evo.

“HAHAHAHAHAHAHA! YAN? GIRLFRIEND KO?? HAHAHAHA!!! KAPAG NAGING RAINBOW NA ANG KULAY NG UWAK! HAHAHAHAHAHAHAHA!!!!!”

“Tch!” umalis na lang ako at nagpunta sa kusina. Sila naman ay umalis na. Wew. Nkakainis na talaga yang Evo na yan!! Kagabi ang bait-bait pa. ngayon, bumalik na naman ung pagka-monster nya. Tsk tsk. Sayang,gwapo pa naman..

What did I just say???????????

NO! N-O! HINDI SIYA GWAPO, OKAY? CES!!! Nababaliw ka na.

-----

Okay. Ang boring ng klase, as usual!! Psh -________- Ilang minutes na lang ramdam ko na… matatapos na ang klase kaya dapat kayanin ko ‘to. Dapat … aysha. Di ko na kaya. Matutulog na ko. Oyasumi … (Oyasumi – (Nihonggo) – good night)

“Woaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!” Psh. Ang ingay, damn!

“Badtrip! Badtrip! Binubulabog niyo ang tulog ko!” napasigaw na lang ako nang wala sa oras. Kasi naman!

Pero nagulat na lang ako dahil nung dumilat na ko… O_____________________O nakatingin ang lahat sa akin! Including the Professor and … t-eka.. Sino siya?

“Ms. Reyes. Will you calm down? And who gave you the permission para tulugan ang klase ko? Ganun na ba talaga ka-boring yung sarili kong klase??” Waah. Katakut . T^T

“Sorry. Sir. I’m .. uhmmm… lalabas na lang po ako.“ Nahiya naman ako dun. Oo, lumabas na ko. Sandali na lang naman at matatapos na din ang klase. Wish ko lang, di maapektuhan scholarship ko >__<

Ang ganda nung babae kanina dun. Siguro bagong classmate namin. Hmm.. makapunta na nga lang muna sa canteen at para kumain.

Matapos kong bumili ng pagkain ko, natanaw ko na rin sina Eunice at Hya na nakaupo na sa isang table. Naku, ang sweet talaga ng mga best friends ko. May isang upuan kasi dun na bakante kaya for sure na sakin yun ;)

Malapit na ko sa table namin pero … may babae na umupo dun sa bakanteng upuan O_______o Whaaaaaaaat? Pinagpalit na ba ko ng mga best friends ko???

Ayoko. Ayokong maagaw sa akin ang mga best friends ko. Di ko kakayanin >3<

Nandito na ko sa tapat nila…. Habang sila ay nagchihismisan at di ko din malaman kung ano ba talagang pinag-uusapan nila.

WIND BLOWS~

Hindi pa rin nila ko pinapansin -_______________- Para kong pader dito sa tapat nila.

2^nd WIND BLOWS~

Wala pa rin. Ang sasaya pa nilang nag-uusap >3<

3^rd WIND BLOWS~ HUH? Lesheng hangin! Ayoko na, magsasalita na ko!!

“Eunice… Hya… pinagpalit niyo na ba ko sa kanya?” sabay turo ko dun sa babae. Siya yung kanina sa room.

“OO.” Malutong na sabi ni Eunice.

“AYAW NA NAMIN SAYO. MAS COOL SIYA.” Sabi ni Hya sabay turo dun sa babae.

4th WIND BLOWS~ t-teka. Ayaw kasi magsink-in sa utak ko yung sinabi nila.

LOOOOOOAAAAADDDDIIIIINNNGGGGG…. TING!

“EHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH?” Okay. Nagulat na ko. –_________________-

CHAPTER 8

“Boi. Okay ka lang ba?“ –Eunice

“Hoy CES!” sigaw ni Hya kaya naman bigla na akong natauhan.

“Uhmm.. okay ka lang ba?” sabi nung babae. Pero sa sobrang inis ko...

“Anong okay?? Sinong magiging okay kung may isang babae na biglang susulpot sa buhay ko at aagawan ako ng best friends??” >___< namumula na ko saglit.

“Eh??” sabay na sabi nilang tatlo.

“Ano bang pinagsasasabi mo diyan teh?” –Eunice

“Praning ka lang yata, Ces eh.”-Hya

“Diba.. Diba... sabi niyo kanina pinagpapalit niyo na ko sa kanya?“ Napaisip naman ako. Sinabi nga ba nila talaga yun?

“Naku, Ces. Imagination mo na naman ‚yan.“ –Eunice

“Cath, pagpasensyahan mo na itong kaibigan namin, ah? Sadyang malawak lang talaga ang imagination niyan kaya madalas hindi na niya malaman kung ano talaga ang imahinasyon at realisasyon.” –Hya

“Mianhae.”

O_______o

“Sabi niya, sorry.” –Eunice

Eunice’s CORNER

Naku. Umiral na naman ang pagiging praning ng kaibigan naming si Ces. Psh. Nakakahiya tuloy sa bago namin friendship!

“Ces, right? – Cath

“Hmmm.. oo.” –Ces

“Nice to meet you ^________________^” Woah. Cute niya! Kawaii~

“By the way, I’m Catherine Canja. Sana maging friends din tayo, tutal friends ka din naman ng mga new friends ko.” Tinutukoy niya kami ni Hya.

“Nah-ah. Ayoko.” Naku. Nababaliw na talaga itong kaibigan namin!

“Psh. Ces. What’s with the attitude?” si Hya halatang nababadtrip na. Minsan kasi, nakakabadtrip na talaga ang kaparaningan ni Ces.

“Sorry. Okay. Friend na din kita. Basta ba, wag mo sila aagawin.” Sabi niya sabay pout. Sus. Akala mo naman cute! XD Sorry. Best ^__^

“Haha. Nakakatuwa ka naman. Oo naman, di ko sila aagawin.”

Out of the blue, biglang may sumulpot na dazzling creature sa harap namin. O________O OMG! Dang gwapo >///<

“Hoy, Ces.” Eh? Si Ces ang hinahanap niya? Aba! Umaariba na ang best friend naming nerd! Oops. Sorry, bad ko talaga ><

“Oh? Ano’ng ginagawa mo dito?” sungit ni Ces, ah? Hmm.. aha! Alam ko na! Siya siguro si Evo. Oo, malamang siya nga! Naku, si Ces talaga di man lang sinabing dito din nag-aaral ang fiance niya. Oo, nakuwento na rin ni Ces sa amin about dun sa pagkakasundo ng tita niya at parents ni Evo (feeling close? xD) na ipakasal sila. Dang swerte ng best friend namin, no?

“CEEEESSS! I miss you!” bigla namang may sumulpot na namang isang wonderful creature. Ang ganda kasi niya, eh. Aish . Kainggit >3< pero maganda din naman ako, ah! XDD

“Eh? Kaka-meet lang naman natin kahapon ah?” –Ces

”Hmm.. Oo nga pero madali talaga ko maka-miss ng tao, eh. Halika na dali, gagawin na natin yung something!!” – wonderful creature. Este, beautiful.

At bigla nang kumaripas ng takbo si beautiful creature habang kinakaladkad si Ces.

“Hoy!!!!!!!!! CES!!!! Kami yata yung pinagpalit mo,eh!!” –Hya. I know, nakakapangtampo naman kasi talaga >_____<

At.. t-teka. Si Evo din biglang nawala.

EVO’s CORNER

Ano na naman kayang gimik ni Bridge. Naku, may hindi ako magandang pakiramdam. Nakasunod lang ako sa kanila… I don’t even know kung saan sila pupunta.

And there, di ko napansin na nandito na kami sa mall. OO. Sa mall nga.. psh. At nasa tapat kami ng isang beauty parlor.

“Evo. Pwede ka nang umalis.” –Bridge

“Eh? Pagkatapos niyo kong pasunurin dito?“

“Sino naman may sabing sumunod ka?“ –Ces

Badtrip talaga itong mangkukulam na ito kahit kelan!

Di ko na lang siya pinansin. “Sige, Bridge. Text mo na lang ako if aalis na tayo.“

Nagulat na lang ako pero wala na pala kong kausap >__< Psh.

Naglalakad-lakad na lang ako sa mall. As usual, pinagtitinginan na naman ako ng mga babae... wala talagang makakaresist ng charms ko… ^___^V

Napunta ko sa isang arcade. Weird, dito ko laging dinadala ng paa ko xD

Eh, sa wala naman kasing ibang nakaka-enjoy dito sa mall kundi sa arcade.

May nakita kong alone na babae. Wala siyang kasama, at maganda siya, ah. Puwede na ito.

Tumabi ako sa kanya. “Forever alone?” Takte! Anong sinabi ko? Naku. Nahahawa na nga yata talaga ko sa kapraningan ni Cecilia!

“HUH?” –Girl

“Sorry. I didn’t mean to say that. What I mean is… you’re alone?”

“Isn’t it obvious?” Hmm.. I like this girl. Medyo may pagkamataray.

“Can I date you for now?” Di na ko nagpaligoy-ligoy.Well, What’s there to expect with the Cassanova Evo?

Pumayag naman siya. Sus. Pa-hard to get pa… bibigay din pala. Niyaya ko siya maglakad-lakad sa mall. And we’re HHWW. (holding hands while walking)

O______O automatic na napabitaw ako kay Girl. Hindi ko pa alam name niya :P at wala na kong balak alamin.

S-sino itong nasa harapan ko? Oo, si Bridge itong ia pero itong isa….???

Di ko kilala.

CHAPTER 9

Woah.. Ang ganda nya.. She's... Stunning.. *o*

"Hay nako Evo. Andito ka lang pala! Di ka man lang nagrereply! At sino sya?" tinutukoy ni Bridge yung ka-date este kasama kong babae.

"..."

"EVO?"

"..." ghad, sinong dyosa ang kasama ni Bridgette? *.*

"HOY EVOOOO!!!"

"Aw, anu ba Bridge?!" natauhan naman ako bigla. Sh*t. Ano na bang nangyayari saken?

"Anung "ano ba"?! E ikaw nga di makausap diyan! I said, sino sya?" tinuro ni Bridge yung babaeng kasama ko.

"Ah, sya. Ah.. Ano. K-kaibigan ko.." sabi ko nang hindi inaalis ang tingin sa dyosang nsa harapan ko.

"KAIBIGAN?! E niyaya mo nga akong magdate! I hate you! Diyan ka na nga!!" then nagteleport na ung babae. Ba-bye.

"Eh? Evo? May ka-date ka?" tanong ni Bridge pero di ko pinansin. Nakatingin pa din ako sa dyosang nasa harapan ko. Ang ganda niya talaga... Magpapakilala na ko. ^^

"Uh.. Hi, I'm Evo. You are?" saka ko inabot ang kamay ko para makipagshakehands ng bigla silang humagalpak ng tawa.

Anyare? O_o

"HAHAHA! Evo, you're such a cassanova! HAHAHA! She's none other than Ces! HAHAHA!"

She's none other than Ces.

"CES??!

"HAHAHAHAHAHAHA! Imposible, e mangkukulam yun e! Wala nang igaganda yun! Saka pano magiging dyosa yun?? HAHAHAHAHA! Last joke mo na yan Bridge! HAHAHAHAHA!"

"HOY mayabang na lalaking Primitivo ang pangalan! Napakayabang mo! Kasing panget ng pangalan mo yang ugali mo!" at nagwalk-out na sya. Woaah, sya nga si Ces. O__O

"Ghad Evo, wala ka pa ring pagbabago. Tsk." at iniwan na din ako ni Bridge.

Hay Evo! Tanga tanga mo!

Ces' CORNER

"Anu ba ginagawa natin dito sa salon Bridgette?" kinaladkad lang naman kasi niya ko mula school hanggang dito. Aish. Narinig ko pa yung sinabi ni Hya na baka pinagpapalit ko na sila ni Eunice dito kay Bridgette! Grabe lang, e kahapon lng kami nagkita nuh. Tsk.

"Ano pa? Edi ime-makeover ka!" tinulak at pinaupo niya nko dun sa isang upuan na my katapat na salamin. Shocks, my multo sa salamin. Katakut T.T

"Bakit ako ime-makeover?! Saka.. Wala kong pambayad dito Bridgette.."

"Don't worry, my treat." she flashed a sweet smile then kinausap na nya ung mag-aayos skn. Wala akong naintindihan sa sinasabi nla. -____- then, nagstart na akong ayusan.

After 2536871239872 years..

"Ghaad Ces! You're so beautiful!"

?________? Pagtingin ko sa salamin..

"Uhh, miss byutipul puwedeng tumabi ka muna para matignan ko ung sarili ko sa salamin?" at ayaw nyang tumabi. >.< Tumawa lang si Bridgette. O.o

"HAHA! Ces, ikaw yang nasa salamin! Anu ka ba. Haha!"

O_________O

AKO 'TO????

Yung buhok ko curly ung dulo.. Tas nawala ung salamin ko pero di naman malabo ung paningin ko. Yea, I'm wearing contact lenses. Tas nkamake-up din ako pero light lang. Ghaaad, totoo pala ang himala?

"C'mmon Ces. Bibili pa tayo ng dresses at shoes mo."

Sumunod naman ako sa kanya na loading pa din ang utak ko. Anu daw? Dresses at shoes?

Grabe. Andami nyang binili na damit at sapatos para sakin! Karamihan puro maiikli at matataas ang takong. Muntik na nga ako matumba nung sinukat ko e! Nung sinukat ko naman yung mga damit, ang iikli naman. Pag lumalabas ako ng fitting room at suot yung mga damit, iisa lang ang sinasabi ni Bridgette -- 'Wow. Bagay na bagay sa'yo Ces!' Paulit-ulit na nga e. Unli?

Naglilibot na kami dito sa mall para hanapin si Evo. Di naman kasi nagrereply! Tapon na lang nya cellphone nya. -.-

Maya-maya, may nakita akong isang lalaki na hawak-hawak ang kamay ng isang babae habang naglalakad. Wait, si Evo yun ah? Awch.

Teka! Anung 'awch' ka jan Ces?? Pinagsasasabi mu??

"Bridgette, si Evo ata yun oh?" tinuro ko kung nasan si Evo. Agad namang nilapitan ito ni Bridge.

"Hay nako Evo. Andito ka lang pala! Di ka man lang nagrereply! At sino siya?" tinuro ni Bridgette yung babaeng kasama ni Evo. Haha, bigla na lang syang napabitaw dun sa kamay nung girl.

"..." uhh?

"EVO?"

"..." O.o may dumi ba sa mukha ko?

"HOY EVOOOO!!!"

"Aw, anu ba Bridge?!" bigla naman siyang natauhan. Ano bang problema neto?!

"Anung "ano ba"?! E ikaw nga di makausap diyan! I said, sino sya?" tinuro ni Bridgette yung babaeng kasama nya.

"Ah, sya. Ah.. Ano. K-kaibigan ko.." sabi nya ng nakatitig pa din skn. Ano bang meron sa mukha ko!?!

"KAIBIGAN?! E niyaya mo nga akong magdate! I hate you! Diyan ka na nga!!" hala? Nagalit na yung babae. Tsk. Umalis tuloy.

"Eh? Evo? May ka-date ka?" parang wala syang naririnig ah. Tsk.

"Uh.. Hi, I'm Evo. You are?" hala?? Malakas na tama nito. xDD

"HAHAHA! Evo, you're such a cassanova! HAHAHA! She's none other than Ces! HAHAHA!"

"CES??!

"HAHAHAHAHAHAHA! Imposible, e mangkukulam yun e! Wala nang igaganda yun! Saka pano magiging dyosa yun?? HAHAHAHAHA! Last joke mo na yan Bridge! HAHAHAHAHA!"

ANG YABAAANG!!! x((

"HOY mayabang na lalaking Primitivo ang pangalan! Napakayabang mo! Kasing panget ng pangalan mo yang ugali mo!" at umuwi na ko! Iniwan ko na si Bridgette. Bwisit! Napakahangin ng utak nya!

Bumalik na lang ako sa school. Hinanap ko sila Eunice at Hya. Okay? Anu ba tlga ang nasa mukha ko at lahat na ata ng mata e sakin nakatingin? Ayun, nasa garden sila. Hay, kasama na naman si Cath. :( Baka pinagpalit na nila ko.. Naglakad na ko papunta sa kanila.

"Hi Eunice, Hya and Cath?" :)

"Uhmm.. Sino ka?" -Eunice

Awch. Ang bilis naman nila mkalimot. :(

"Ako 'to.. Si Ces."

"Huh?? O.o" -Hya

"Oo nga, ako 'to, si Ces. Talaga bang pinagpalit nyo na ko?"

"OMO! OMO! Ikaw si Ces?! Ikaw ba talaga yan? Ang ganda mo teh! Kabog!" -Eunice

"Hmp. Tumigil ka nga Eunice! Galit tayo diyan diba?" -Hya.

"Ay oo nga pala. Di ka na pala maganda." -Eunice

"Teka teka! Let me explain naman oh? Si Bridgette, bestfriend siya ni Evo. Nagkakilala lang kami kahapon nung pumunta siya sa bahay. Nagulat nga ako kanina at bigla nya na lang ako knaladkad sa mall at ginawang ganito ang itsura ko! Lahat tuloy ng tao dito pinagtitinginan ako.."

"E kung tinitignan mo kaya yung sarili mo sa salamin." sabay abot ni Cath ng salamin.

"Woah.. Ako nga talaga 'to.." wow naman? Ang galing! Ang ganda ko na! HAHAHA!

"Nice Ces. Magugustuhan ka na ni Papa Evo!" Eunice naman.. Tsk.

"Uhm, nga pala. Galit pa ba kayo sakin?"

"Di naman kami galit e. Nagtatampo lang." sabi ni Hya.

"Ah, pasensya naman. Bati na tayo ah?"

"OK!" ^_^

"Uhm, Cath, si Ces pala. Ces, si Cath. Nagpakilala na sya sayo kanina diba Ces?" sabi ni Eunice.

"Ah, oo. Sahchi, right?" :) Kung paano ko nalaman na Sahchi nickname niya? Iyon ang tawag kasi sa kanya nina BFF’s eh.

"Ah, yes. Nice meeting you." :)

At nagkwentuhan na kaming apat. Grabe, ang kalog ni Sahchi. HAHA! Tawa kami ng tawa dahil sakanya. :D

Nagtapos ang araw at nagsi-uwian na kami. Oo nga pala, nagalit ako kanina kay Evo. Tsk. Siya naman kc e. Napakayabang. X(

Pagkadating ko sa bahay, nasa sala sya at nanunuod ng TV.

"Ces.." di ko sya pinansin at dumeretso na ako sa kwarto ko. Haay, whattaday. -.- Maya-maya ay nakatulog na din ako.

*knock knock*

Anubaaa.. Ayoko sa lahat yung sinisira ung tulog ko e!

Pagbukas ko ng pinto, bumungad sakin si mokong Evo. Isasara ko na sana ung pinto kaya lang hinarang nya yung paa nya. Ayun, naipit tuloy. Buti nga.

"ARAY!!!"

"E bakit ba kasi nandto ka?!"

"Eh.. G-gusto ko lang sana humingi ng sorry.. About kanina." grabe, totoo talaga ang hmala. O_O

"Ano??"

"Sabi ko sorry na!"

"Eh ikaw pa galet?!" aba, ayus 'tu ah.

"Tsk. E kasi e.. Ano.. Sorry na. Hindi lang talaga ako makapaniwala na ikaw yan. Sorry sa mga harsh words na nasabi ko.. Saka.."

"Saka ano?"

He look at me straight in the eyes and said

"A-ang ganda mo."

Tapos tumakbo na sya pababa.

But after a moment, I just found myself smiling. :")

CHAPTER 10

Thursday ngayon. Eh, ano pa nga ba ? E di ako ang naka-assign na magluto ngayon araw -______- Nakakatamaders!

Bumangon na ko para magluto ng pagkain nang matapos ako maligo at magbihis na din ng uniform.Nag-ayos ayos na din ako. Ba naman kasi, tinakot lang naman ako ni Bridge kahapon na kapag bumalik daw ako sa pagiging nerd, di ko daw magugustuhan ang gagawin niya sakin. T^T Katakut talaga, eh.

Pagpunta ko sa kusina, nagulat ako sa nakita ko. O____________O

S-si EVO!!! Nagluluto! T-teka! Baka nakalimutan niya na Thursday ngayon at ako ang naka-assign??

“Hoy! Evo!!” Psh. Deadma. Nagbibingi-bingihan! Nang-aasar na naman ito panigurado.

Tinapik ko siya sa balikat niya. “Hoy.Hoy. Mister.”

>///< Bigla kasi siyang humarap sakin at 2 inches na lang ang pagitan ng mga mukha namin sa isa’t isa! Sht. Ramdam ko yung pagpunta ng dugo ko sa mukha ko. Namumula na ko!!

“Oh? Misis…” he said in a seductive voice. Tsaka Misis ba kamo?? Wala naman ako ibig sabihin sa Mister, eh!! Shemmy! Ayan na, palapit na siya ng palapit sa akin habang paatras naman ako ng paatras. Hanggang sa na-corner na niya ko!!

“A-ah..E-eh..Evo. Yung niluluto mo nangangamoy na… amoy sunog!” at dali dali siyang umalis sa pag-corner sa’kin.

Dejavu? Hindi kasi ito yung unang beses na nangyari ito >///< at sana maulit pa!

HUH?? What did I just say???!!

EVO’s CORNER

Takte, muntik na ngang masunog itong niluluto ko. Di ko kasi napigilan ang sarili ko, Shete! Ang ganda na talaga ni Ces. Tapos tinawag pa niya kong Mister. O di ba? Sinong matinong lalaki ang hindi mate-tempt dun??

Pinapanuod ko lang din siya kumain ngayon. Wa-poise naman kumain ito >__< Nawawala yung kagandahan niya sa totoo lang, pero I wonder… bakit hindi ko pa rin maalis ang tingin ko sa kanya?

“Wow! Evo! May sakit ka ba? Nilalagnat ka ba?? Ang sarap ng luto mo, eh! Tapos.. tapos..” sabay subo na naman ng pagkain.

“Hindi mo ba alam na Thursday ngayon, at ako ang naka-assign magluto?” sabay inom niya ng tubig.

Ang bilis kumain O________o

“Oh? Tapos na ko kumain. Bakit hindi ka pa kumakain?? Psh. Kadalasan, sinasabayan mo ko sa pagkain tapos ngayon hindi? Ano ba talaga Evo? May sakit ka ba?” Tapos hinawakan niya yung noo ko, tapos leeg ko. >///< I could feel my heart beat faster. Nakakabading!!

Dali-dali kong inalis yung pagkakahawak niya sakin. “Wala. Wala kong sakit. Masama bang maging mabait kahit minsan?” Psh. Weird ko talaga. Tapos, napansin kong siya naman yung di nagsasalita ngayon. At siya naman ang namumula!! Ang cute, lang eh!

HUH? Nacu-cute-an ako sa kanya??

Tapos, napansin kong kaya pala siya namumula ay dahil nakahawak pa rin pala ko sa kamay niya. Di ko na lang din binitawan. I don’t know why. Tapos, hanggang sa makapasok na kami sa school, magkahawak-kamay pa din kami.

“Si Evo ba yun??”

“Sino yung makapal ang mukha na girl na yun?”

“Naku! Naagaw na sakin ang boyfriend ko!”

“Shunga! Boyfriend ko si Evo. Leshe ka!!”

Psh. Ang ingay -_______- Hinatid ko na lang muna din si Ces sa room niya. Paano ko nalaman room niya ngayon? Hmm… sabihin na nating kabisado ko? xD

“A-ano, salamat!” tapos sabay takbo niya sa mga friends niya.

HYA’s CORNER

Umaariba na talaga si Ces! Hinatid pa ng fiance niya! Yay! Kinikilig ako sa kanila !!! ;“>>>

”Yiee.. Uy. Ces. Share naman diyan! Ano nang status niyo ni fi----“ natigil sa pagsasalita si Eunice dahil sikreto lang daw dapat ang pagiging mag-fiance nila Ces at ni Evo. FC kay Evo? xD

“Ano ka ba naman, Eunice! Pigil-pigilan mo nga yang bibig mo!!” nagalit na si Ces. Mwahahah!

“Oy. Ces. Magkuwento ka na lang kung ayaw mong magalit na naman kami ni Eunice sayo at pati na din ni Sahchi.”

“Tama. Tama.” Si Cath yan. Haha. Nakikisali na talaga siya sa kakulitan naming tatlo ^__^ Katuwa, new friendship talaga. At alam niyo bang napaka-suplada niyang si Sahchi? Dito kasi sa school, kami lang talaga ang kinakausap niyan!

“Hm.. O sige na, mamaya ko kukuwento.” Sabi ni Ces at pansin ko lang… bakit parang nagbu-blush siya??

Mukhang may magandang nangyari, ah! Can’t wait na sa kuwento niya mamaya!!!

----- First break namin….

At nakuwento na ni Ces ang nangyari! OMG lang! Di ko akalain na ang laki ng epekto kay Evo nang transformation ni Ces! At infairness, nakakakilig talaga sila. For sure, magiging patok talaga itong story sa wattpad at fb !

“Ces, pakilala mo naman kami kay Bridge.” -Eunice

“Oh. Oo nga pala. Pero di ko alam kung nasaan siya, eh. Ni hindi ko nga alam anong course niya.”

“What?” –Sahchi. Haha. Si Sahchi talaga.

“Hmm… Sahchi pasensya na, ah. Di ko talaga alam, eh.”

Out of the blue, lumitaw na lang bigla si Evo sa harapan namin, kasama si Bridge.

“Hi guys! I’m sorry bigla ko na lang kinidnap si Ces kahapon habang kasama niyo siya.” Sabi nung Bridge tapos nagbow pa siya.

“Kinidnap talaga yung term? HAHA! I like you!” –Eunice. Napansin kasi niyang may pagka-praning din itong si Bridge at isang sign lang yan na welcome na din siya sa friendship namin.

“Bridge! Ako nga pala si Hya ^___^” inunahan ko na si Eunice magpakilala. Haha! Sabay nag-shake hands na din kami.

“Bridge! Ako ang kausapin mo. I am Eunice ^_________________^” napakalawak ng ngiti ni Eunice.

“Ah, Bridge. Pagpasenysahan mo na itong mga kaibigan ko, ah? Hmm.. Ito nga din pala si Cath.” –Ces

“Hi.” –Cath. Haha! Oo nga pala, sabi niya sa amin ni Eunice kami lang daw ang magbibigay ng permiso sa kanya kung dapat din ba niya kaibiganin ang ibang tao.

“Sahchi. Kaibigan na namin siya kaya dapat ikaw din.” Sabi ko na lang.

“Hm.. sure! Call me Sahchi. ^___^”

“Wow. Guys. Thank you sa inaalok niyong friendship sakin! *o* Sa wakas, may friends na ko dito bukod kay Evo. Teka, saan na nga ba si Evo?” Oo nga nu. Bigla na lang siya nawala.

“Hello?” sinagot lang ni Ces yung phone niya.

“Eh?? Ano’ng gagawin ko diyan ??“

“Ah.O sige sige.“

“Sorry guys. Hmm.. kukuwento ko na lang sa inyo mamaya.“ Tapos kumaripas na siya ng takbo paalis.

Anyareeee???!!

CHAPTER 11

Ces' Corner

Oh my God.Oh my God.

OH.MY.GHAAAAAAD!!

Pupunta sila tita at parents ni Evo sa bahay!! E parang nilindol pa naman yung bahay, magulo. Nakooo!

Pagdating ko sa bahay..

"Oh, andyan na pala si Ces!" sabi ni tita.

"Hi baby ko.." lumapit sakin si Evo and put his hand on my waist and kissed me on the cheek.

"Anung pnagssasabi mo?!" bulong ko. Kalorkey! Biglang nanghahalik??

Lumapit sya sa tenga ko at bumulong. "Sumakay ka na lang! Diba nga magfiance tayo?"

"Tsk. Oo nga pala."

"Hi din baby ko.." I said while pinching his cheek.

"AYEEEEEEEEEE! Ang sweet nila!" kantyaw ni tita. -_____-

"Oo nga! Magkaka-apo na tayo!" sabi nung daddy ni Evo at nagtawanan silang lahat.

EEEWW? Apo agad? Hay, mundo nga naman.

Umupo na kami ni Evo sa dining table. Lunch na pala. Buti na lang 3hrs ang break ko. Daming puuuds!! *o*

"Anung gusto mo baby ko?" tanong sakin ni Evo.

"Ikaw."

O_____________O --ME

O_o --EVO

"Did you heard that? Ang sweet naman ni Ces! AYEEEEEEE!" bglang sigaw nung mommy ni Evo.

Shocks! Anu bang pnagsasasabi ko!!

Yumuko nalang ako sa sobrang hiya.

"Baby ko.. Hindi ako pwede kainin e. Mamaya na lang, gusto mo?"

At nagtawanan silang lahat. Okay? Masyado silang masaya ah?

At eto namang katabi ko, humirit pa. Nakuu!! x(

Kinuha na lang ako ni Evo ng beefsteak at rice at nilagay sa plato ko.

"Baby ko.. Ubusin mu yan ah. Ang payat mo na." grabe, nang-asar pa! x/

"Sure baby ko.."

YUCK! Baby ko? EEEWWWNESS.

Nagstart na kaming kumain at eto na ang interview portion.

"So Ces, kamusta naman kayo ni Evo dito sa bahay?" tanong sakin ni Mr. Benitez.

"Uhm, we're good naman po Sir."

"No, don't call me Sir. Papa will do. Besides, magiging anak na rin kita." WHAT?

"Mama na lang dn ang itawag mo sakin, hija." sbi ni Mrs. Benitez.

"Y-yes po, Papa, Mama."

"Well, nagpunta kami dito para pag-usapan ang kasal nyo." biglang sabi nung mommy ni Evo.

"WHAT???" duet na naman kami ni Evo. At muntik ko na maibuga ung nasa bibig ko. What? Kasal?

"Oh bakit? Kaya nga kayo mag-fiance dahil ikakasal na kayo. Hindi ba kayo masaya?" -- Papa

"M-masaya naman po pero di po ba parang maaga pa para pag-usapan?" sabi ko.

"Oo nga naman Ma. Di pa kami handa sa ganyan ng baby ko.." si Evo naman ang nagsalita. Puro naman sya BABY KO!

"Hay, osige. We'll talk about it next time." hay salamat!!

"Pero.." ghaaad..

"I'm staying here for a month. ^__^" sbi ni Mama.

WE'RE DEAD.

CHAPTER 12

Evo’s Corner

Psh -_____- “Ma!! Ang aga-aga pa, eh!”

Alam niyo ba isa sa mga dahilan kung bakit ako humiwalay ng bahay sa parents ko ngayong college? Yun ay para makatulog ako ng mas mahaba. Alam niyo ba anong oras na ngayon? 5:00 am pa lang! Oo, ganyan kasi manggising talaga si Mama. Sobrang aga!

“Ano ba. Parang di ka na sanay sa akin?? Bunso, bangon na.. “ Ayan na nga ang sinasabi ko, eh. Bine-baby na naman ako >________<

“No choice. Bumangon na ako at naligo. Wala nga pala kong pasok ngayon. Badtrip! Sayang tulog ko!”

Pagbukas ko ng pinto…

“Bunso… bangon na … “while imitating my Mama’s voice. Sino pa nga ba yan???? E di si Cecilia! >__< Buset. Ang aga aga sirang sira na araw ko!!

“Hoy. Ang aga-aga nakabusangot yang mukha mo!”

“Buset! Ano ba? Sino bang hindi maaasar??”

“HAHAHAHAHAHA! Grabe Evo! Tignan mo yang pagmumukha mo! Halatang namumula sa sobrang kahihiyan!!!” -____-

Pero di ko inaasahan yung sumunod niyang sinabi. “Ang swerte mo nga Evo, eh. Nariyan pa Mama mo para gisingin ka sa umaga. Andun na nga siya sa baba, eh. Pinaghanda ka pa ng breakfast. How I wish na sana nandiyan pa din Mommy ko na ginagawa yung mga bagay na iyon para sa’kin.” Tapos, dali dali na siyang bumaba.

“Wooooow! Mukhang masasarap! Mama ^___^”

“Ces. Naku, tinawag mo na kong Mama Nang walang alinlangan! Ang sarap pakinggan ;)”

“Ah, e-eh kung okay lang po?“

“Oo naman okay na okay lang! Anak ;)“

Kitang kita naman na masaya sila. Hay. Hayaan ko na nga lang.

Kumain na din kami habang sina Mama at Ces ay nagkukuwentuhan. Ka-OP nga, eh. Tapos.. mukhang mas close pa sila >___< jealous much?

“Ma. May PASOK pa yang si Ces. Puwede niyo naman ituloy iyang kuwentuhan niyo mamaya. “

“Ay, oo nga pala Ma. Hmm... papasok na po ako ^__^“ sabay halik sa pisngi ni Mama.

“O sige, ingat ka anak, ah?”

“Yep! Thanks, MA!”

Ang saya saya napa-alis ko na si Ces. Hohoho! Ang hirap kaya ma-OP!

“Bunso, ihatid mo si Ces. Gamitin mo yung sasakyan ko. Eto susi, oh.“ Eh??

“Ma. Kaya na niya sarili niya.“

“ANO KA BA?!” Oo, mabait nga si Mama pero pag nagalit naman yan, wagas.

“Opo.” No choice -_______-

“Hoy. Evo, Magpaliwanag ka nga. Ano’ng baby baby ka pa diyan kahapon? Grabe! Diring diri na ko kahapon! Gross!!”

Nagsimula na naman yung bunganga niya sa pagdada -________- nasa sasakyan na kami ngayon on the way sa school.

“Eh, ano pa nga ba? E di para magpanggap na okay tayo. Sows. Akala mo naman ginusto ko yon?”

“Eh, bakit sa lahat ng pwedeng endearment eh BABY pa?” huh? Sira na ba talaga utak nitong babaeng ito?

Napa-preno tuloy ako.

“HAHAHAHAHAHAHAHA! Grabe Ces! Ikaw na yata talaga yung babaeng pinaka-naapektuhan ng kagwapuhan ko!”

“Eh?” psh. Slow naman neto -_____- Di ba niya nahahalata na in-love na siya sakin? Haha! Ba naman, akala ko magagalit siya dahil sa pagpapanggap namin. Yun pala, nagalit siya sa endearment kong BABY sa kanya. XDD

”In-love ka na ba sakin?”

“HUH? HAHAHAHAHAHA! Baka ikaw diyan, Evo! Simula nung nag-transform ako, naging sweet ka na sakin!”

“Ano?” hanudaw??

“Una, kahapon ikaw ang nagluto tapos nagsabay pa tayo pumasok sa school. Tapos, partida! Magka-holding hands pa tayo nun! Grabe! Nanananching ka na!” May point siya dun -____- Bakit ko nga ba ginawa yun? Magpatingin na kaya ko sa doctor? Yung katawan ko kasi talaga mag-isang gumagalaw. :/

“Ano? Naisip mo na yang pinagagawa mo sakin?” -_____-

“Pasalamat ka na lang. Swerte mo nga, eh. Dami babae diyan nangangarap na gawin ko sa kanila yung mga bagay na yun.“

”Wooh. Ang hangin. Lakas yata ng aircon ng sasakyan ng Mama mo.“ Nagsasabi lang naman ako ng totoo, eh -___- Di ba girls? ^___^

Nandito na kami sa school.

”Hoy. Susunduin kita mamaya, ah.” Pahabol ko.

“Eh?” Pinaharurot ko na paalis yung sasakyan. Kunwari di ko narinig yung sinabi niya *evil laugh*

Ces’ Corner

Kalerkey na ito! Ano bang meron kay Evo? Psh. Sunduin pa ko mamaya, ah? Hmm..

Booorrriiiiiiinnnnggggg claaaaaaassssssss! Simula nung nakasama ko si Evo, nahahawa na ko sa kanya. Nagiging tamad na din ako. Parang ang boring na nga ng buhay ko kapag di siya kasama ko, eh.

Eh? Erase erase! Nagjojoke lang ako, readers! Tawa kayo dali! :DD

*sigh*

“Hoy. Ces. Kanina ka pa bumubuntong hininga diyan.” Bulong ni Eunice. Ang sipag na nitong babaeng to makinig sa klase, ah? Samantalang dati tulog lagi iyan sa klase.

“Alam ko nasa isip mo, Ces. Nagtataka ka kay Eunice? Di naman kasi ganyan dati iyan?” –Hya.

Ganito kasi seating arrangement namin:

Ces Hya

Eunice Cath

”Alam mo Ces, may kausap na lagi iyan sa phone niya.” –Sahchi.

”Eh?” wow. Si Eunice?? Weh? Di nga?? XDD

“Huwag niyo na nga ko pag-usapan.” –Eunice. Seryoso much?

“Hya. Paano mo ba malalaman kapag in-love ka na?” Err. Readers, wag muna kayo mag-react. Hmm.. sige aaminin ko, confused lang ako. ‘kay??

“In-love ka na kay Evo, tama?” Bakit ba ang bili lagi maka-gets ni Hya?

“Ces… mahirap i-explain yan, eh. Ikaw at ikaw lang din ang makaka-alam niyan. Learn from the expert ^__^ ” –Sahchi. Ay, oo nga pala. May boy friend si Sahchi. Siya lang ang may boy friend sa’min. at 3 years na sila, oha! Si Hya naman ayun nililigawan pa rin ni Manesca. Si Eunice? Hmm mukhang meron na din yan. Ako lang walang love life -_______-

“Hmm… Ito ba yung time na kasama mo siya, bumibilis yung tibok ng puso mo?? As in, wala na siya sa normal …. Abnormal na yung tibok niya, eh. Tapos… madalas feel mo yung pag-pula ng mukha mo tuwing malapit siya sayo. Eh??? Sorry, ah. Talagang nawe-weirduhan ako sa sarili ko.”

“Confirmed. In-love ka na nga. Or let’s say, in-like?”

“Hmmm.. I prefer the second one. In-like muna ^__^” –Eh? Iyan na naman, weird ko -____-

”Dalaga ka na ateh.” –Hya.

“Tama. Tama. Mag-celebrate tayo mamaya.” –Sahchi.

“…” –Eunice. Busy iyan sa pakikinig. Hmm… Pati si Eunice, ang weird din. In-like na din kaya yan?

Oh,yan. Masaya na kayo? Inamin ko Nang in-like ako kay Evo >///< Ang masakit, alam kong one-sided lang ito. Awww.

After ng maraming gawain sa school dahil malapit na mag-finals, excited akong umuwi sa bahay, ^___^ Kasi, may sasalubong sa’kin na Mama ko ^__^ Kahit alam kong di ko siya Mama, ang sarap pa rin sa feeling na maramdaman ko ulit yung may nag-aalaga sakin ^__^ Oops. Saya ko ‘noh?

“Hello ma! I’m hooome!”

“Oh, Ces. Di ka ba nasundo ni Evo? Naku, nasaan na kaya yun. Ang lakas pa naman ng Ulan. Di nga niya ginamit yung sasakyan dahil nasiraan pala kanina kaya iniwan muna niya dun sa pagawaan.”

”Eh?” Oo nga pala. Sabi niya, susunduin niya ko ngayon. Eh, teka. Di niya alam na maraming gawain sa school ngayon. Di kaya naghihintay siya dun kanina pa?? Oh my.

”Ma, I’m sorry. Nakalimutan ko po.“ Tapos dali dali na ko tumakbo palabas ng bahay. Ni hindi na nga ako nakapagdala ng payong.

Di ko alintana ang lakas ng Ulan… Bakit parang umaasa ko na hinihintay talaga niya ko dun? Bakit?

Sumakay na ko ng taxi para mas mabilis. Buti na lang dala ko wallet ko.

Bumaba na ko sa tapat ng gate ng school namin. O_____o

Nandito nga siya. Hinihintay niya ko. Wala nga siyang payong, eh. Wala din pala akong payong -__-

May nakita kong cardboard na malaki. Tama na siguro ito.

Nakayuko lang siya. Di nga yata niya napansin na nandito na ko.

Ginawa ko na lang na silong niya yung card board.

Nagulat na lang ako nung tumingala siya at nakita ko. Nagtama yung mga mata naming pero agad kong iniwas.

“Ah, e-eh. Sorry! Nakalimutan ko … Tsaka ano. Madami kaming ginawa ngayon. Medyo late na din ako nakauwi. Sorry! Tsaka t-teka bakit ba hindi ka muna sumilong? Dami-daming building eh!”

>///< Bigla na lang siyang tumayo at niyakap ako.

“Adik ka. Bakit mo ko kinalimutan? Ayoko umalis dito baka kasi di mo ko Makita.”

“Eh, mas adik ka pala, eh. Umuulan tapos di ka sumilong muna puwede naman ako i-text diba?” .>///<

Pero di siya sumagot. Nakatulog na pala. Dali dali akong naghanap ng masisilungan habang nakayakap pa din siya sakin. Takte, dang bigat eh. Sa isang building na lang kami napadpad. Pagabi na din pala, wala nang mga estudyante.

Tss. Basang-basa siya. Nanginginig pa siya.

Hinawakan ko siya…

O____________O

Ang init niya!!! Nilalagnat siya!!! What to do??

CHAPTER 13

"GHAAAD EVO!! Ang init mo!" grabe, ang init nya talaga.

"Sino ba kasi nagsabi na hintayin mo ko?! Adik ka ba? Nakita mo na nga na ang lakas lakas ng ulan, di ka pa sumilong! Ayan! Nilalagnat ka tuloy! Lagot ako kay Mama neto! Tsk." sermon ko sa kanya ng mkarating kami sa bench. Tulog sya at grabe yung panginginig nya. Nakayakap lang sya sa akin at no choice ako kundi ykapin din sya. Oh, walang malisya! Kailangan lang nya ng body heat.

We're just like that 'til tumila ung ulan.

Tinignan ko sya hbang nkayakap sakin. Ang gwapo nya nga tlga. Ang haba ng pilikmata.. Ang tangos ng ilong.. At ang pula ng labi nya. Sinong tanga ang hindi mai-inlove sa lalaking ito?

"Ces..."

gising na sya?

"Hmm?"

"Please.. Don't leave me.. Promise me.. Stay by my side.. Please.." then niyakap pa nya ko ng mahigpit.

anung sinasabi neto??

"Y-yes baby.. I won't leave you.. I promise." then I kissed him in his forehead.

HALA CES?? ANYARE???

At sa wakas tumila na ang ulan. Kumuha na lang ako ng taxi para mkauwi na kami ni Evo kahit malapit lang naman yung bahay. Aba naman, eh ang bigat bigat kaya ng taong ito. Okay, I admit. Kinikilig ako kasi ayaw nya pa rin bumitaw sa pagkakayakap sakin. :"D

Hanggang sa makauwi, nkayakap pa din sya sakin.

"OH MY GOD! What happened?!" bungad samin ni Mama.

"Eh Mama.. Hinintay nya po ako sa school. Eto, nagpaulan."

"Oh, how sweet of my son. Sige anak, iakyat mo na sya sa kwarto. Ako na ang magluluto ng soup." ang bait talaga ni Mama.

Inakyat ko na si Evo at inihiga sa kama nya. Ayt, basa pa pala damit neto! Eee! Pano ko papalitan?? Ayoko naman istorbohin si Mama.. Tsk!

*TING!

Kumuha ako ng kumot at kinumutan ko sya. Kumuha naman ako ng damit nya. Natutulog pa din siya hanggang ngayon. Haay, sana lagi na lang siyang tulog para magmukha siyang mabait.

"Uhm, Evo.. Papalitan ko lang damit mo ah. Don't worry di ako titingin aska nkakumot ka naman e." sabi ko sa kanya kahit alam kong hindi nya maririnig kasi tulog sya.

"Witness naman 'tong kwarto e." pagpapatuloy ko.

Sinimulan ko na ang aking misyon. Aja Ces!

Tinanggal ko na ung basa nyang damit ng nkapikit ang mata. Yes, success!

Next, susuot ko na sana ung tuyo nyang damit but accidentally, natabig ko ung kumot. Waaa! Pag dilat ko..

OH GOSH.. THE ABS..

O____________O

CES!!! Anu baaa!

Agad ko nang sinuot sa kanya yung shirt.

Wew! Grabe. Bumilis yung tibok ng puso ko dun ah. Phew!

Ok, next. Yung pants. Waaaaaa!! Ayoko! Ayoko! A-YO-KO!!!

Mama.. Dalian mo na magluto.. Please.. T^T

Pero nanginginig pa rin si Evo eh.. Basang-basa talaga yung pants nya..

After a couple of minute..

Okay. I've decided. I'll do it. Ajaaaa!

"Uhm.. Evo.. Papalitan ko lang yung pants mo ah.. Basang-basa e.. Promise di talaga ako titingin." wew, goodluck Ces.

SUCCESS!!! Woohooo!!!

Kumuha na ko ng clean towel at warm water. Pinunasan ko ung mukha at mga kamay nya.

*knock knock*

hay sa wakas, andyan na si Mama.

"Anak, kamusta na si Evo? Heto na yung soup at gamot ha."

"Salamat po Mama. Magpahinga na po kayo, ako na po ang bahala kay Evo."

It's 9 in the evening na nga pala.

"Oh sige. Alagaan mo siya ha?"

"Opo, Mama. Sige po. Goodnight!" then I kissed her cheek.

"Goodnight anak. Behave ha. " hala?

"MAMA NAMAN!?" grabe 'to si Mama. Kung ano-ano iniisip. Kalorkeyy!

"HAHA! Oh sige, matutulog na ko. Goodnight anak. " at umalis na sya sa kwarto.

Nagbihis na din ako at binalikan si Evo.

"Evo.. Evo, gising ka muna. Here's the soup oh."

Buti naman at nagising sya. Inupo ko sya ng maayos at sinubuan ng soup.

"Ikaw ang nagluto?" tanong nya.

"Hindi. Si M--"

"Sabi na nga ba eh. Kung ikaw ang nagluto, baka naisuka ko na 'to."

AY GRABE??! May sakit na nga nakuha pang mang-asar?

"Ewan ko sayo. Pasalamat ka may sakit ka, kundi sinakal na kita. Hmp!"

Tumawa naman sya. Yung tawa na pang-may sakit. Haha.

Pinainom ko na din ung gamot.

"O sige, magpahinga ka na. Babalik na ko sa kwarto." I said to him with a cold voice. Grabe kasi. Deserve ko ba ang ganitong treatment? Aish.

Tumayo na ako at aalis na ng hawakan niya ang kamay ko.

Dugdug.Dugdug.Dugdug.Dugdug.

"Wait. Please stay here." - Evo

Aangal na dapat ako kaya lang bigla nya kong hinila pahiga sa kama. Geez, mgkatabi na kmi ngayon! >____

"E-Evo.. Hindi kasi pwede baka---"

"Sshhh. Magpapahinga na ko. Goodnight baby ko.." then he smiled. Oh my.. That smile.. Nawala yung inis ko. Ghaaad. Kinikilig ako!!

Magkatabi kami sa kama at hawak-hawak niya pa yung kamay ko. My heart beats more faster when he filled the spaces between my fingers with his. :"")) pwede na kong mamatay sa kilig!!!

I turned to him with an inch between our faces, seeing his eyes closed and said..

"Goodnight baby ko.. Dream of me tonight.. " and I see him smile. Ghaaad, narinig nya? Waaaa!

-----

Haaaaaaay. Goodmorning Ce---

*blink blink*

*pikit*

*blink blink*

O_______________O

M-m-magkadikit na yung noo namin.. At I don't know what happened pero magkayakap kami.

OH MY GOD. >o<

Shocks. He moved a little closer that our noses happened to bump.

OH MY GOD. >O

"WAAAAAAAA---"

"Ang ingay naman." - Evo

"---hmmm!!!" O_____________________O

H-he sealed my lips with h-his..

O_______________O

What's surprising is..

Hindi nya inaalis yung lips nya for about a minute! Geez.. Ang lambot..

WAAAAAAAAAAAAA!ANG FIRST KISS KOOOOO!!! >O<

Ghaaaad. What happened. Hindi ako makagalaw!!

Finally, nagising na sya at humiwalay na sa mukha ko.

O_______________O I'm still shocked.

"Goodmorning baby ko! Ang ingay mo kase. Ayan na-kiss tuloy kita. Tara, kain na tayo ng breakfast!"

O_______________O

Hinawakan nya yung kamay ko at tinangay na ako pababa.

O-OKAY? Anung nangyari??

EVO'S Corner

Haaaaaaay. I'm well. Thanks sa private nurse ko, my baby ko, Cecilia Victoria Reyez. Whattaname. HAHAHA!

Hay grabe. This is not so me. Pansin nyo ba? Ako mas pansin ko.

I'm the cassanova here, right? Pero these past few days parang andami ko na atang absent sa bar. Masungit ako dba? Pero ngayon, ako pa yung sinusungitan kasi ako na yung nang-aasar.

Ewan ko ba. Simula ng dumating si Ces sa bahay, gumulo lalo mundo ko! Di na nga ako nakakapunta ng bar eh. Namimiss ko na mga babes ko dun. Pero ngayon parang hindi ko na alam ang salitang "playboy".

Tapos hindi na ako masyadong nagsusungit. Dati nga e, one time busy ako gumawa ng mga drafts because I'm an architecture student dba. Pumasok sa kwarto ko si Ces. Tnatanong nya lang kung kakain na ba ako pero sa sobrang inis ko, nabato ko sknya yung ruler ko. I was a bit problematic at that time kaya ayaw ko ng istorbo. Hindi na nga ako nakapag-sorry sknya nun e.

But now, look at me. Ibang-iba na. Parang may sumanib na anghel sa katawan ko.

Ang hindi lang nagbago, syempre yung mukha ko. Gwapo pa din.

Then I was really amazed when Ces turned to goddess. Really, I swear. Akala ko talaga hindi sya yun e. Ang sarap nyang i-girlfriend, alam nyo yun? Ang sarap hawakan ng mga kamay nya, ang lalambot at maliliit. Haha. Ang sarap niya pang asarin kasi madali syang mapikon. I find it cute when she's pissed off by me. Tapos lalambingin ko sya.

That day when I called her "baby ko", it was just a pretention kasi kailangan namin maging sweet dahil nandun sila mommy. Pero nung tinawag nya din ako ng "baby ko", I feel so comfortable. When she's calling me "baby ko", I feel so loved by her. Parang sinasabi nya na "Hey, I'm only yours, okay?".

Ang galing niya pang mag-alaga nung may sakit ako. Actually, sinadya ko talagang magpa-ulan para magkasakit ako kasi gusto kong alagaan nya ko. :)

And that moment when I kissed her. Ang ingay nya kasi e. And the only thing I did to stop her from shouting is to kiss her. Dapat talaga saglit lang ung kiss pero ang lambot ng lips nya e. Syempre, lalaki ako, nate-tempt din.:D kaya ayun, napatagal tuloy yung kiss namin. :D

Sobrang saya ko kpag nasa tabi ko si Ces. Is this what they call LOVE?? Nakamove-on na ba ako sa first love ko?

Well, I guess so. Kasi, iba na talaga yung dating sa akin ng buong presence ni Ces. Parang gusto ko ako na yung mag-alaga sa kanya habang buhay. Gusto ko punan yung naging kulang sa buhay niya simula nung nawalan siya ng mga magulang.

Gusto ko kasi mahal ko siya.

Sa wakas, naamin ko na din sa sarili kong MAHAL KO SIYA. :)

CHAPTER 14

Ces’ CORNER

Alam niyo yung feeling na feeling mo di ka na in-like dahil feeling mo in-love ka na?? O///O Eto na siguro talaga ‘to.

I AM IN LOVE!!

Eh kanino pa ba? E di kay EVO! ;)

Saraaaaaaaaaaaaaaaaap sa feeling!

Grabe. Di ko nga alam kung ano itsura ko nung pagkatapos niya kong tangayin pababa pagkatapos niyang nakawin yung first ko >///< .

Kumain kasi kami ng breakfast with Mama syempre tapos… yung mga kamay namin magkahawak pa rin! Di lang pansin ni Mama kasi tinatago namin sa ilalim ng mesa. Tapos para di makahalata si Mama, sinubuan niya ko >///< Grabe!

After na lang naming kumain, inunahan ko na siya maligo :P tas nagmadali na din ako magbihis and mabilis na lumabas ng bahay ng di nila napapansin >:P

Kasi, I need some fresh air. Di na ko makahinga sa sobrang bilis ng pangyayari. Di ko alam kung nananaginip lang din ba ko o hindi. Pero sana, totoo ito.

At sana…mahal din niya ko.

O, by the way nandito na ko sa school! Bilis no??

Lalalalalalalalala~

Para ba akong timang? Haha. Sa sobrang saya ko, eh kumakanta ako habang naglalakad papunta sa room.

“Oops. Sorry!!!” may nabangga ako ng di ko napapansin. Bilis ng pangyayari, eh!”

“Sorry din po! Sorry!”

Hmm… Parang kilala ko itong lalaking ito, ah. Isa siyang nerd like me. Ow, hindi na nga pala ko nerd. Pero kahit isa siyang nerd… gwapo din naman siya. Pero mas gwapo syempre si Evo ;)

O___o <- ako="ako" o:p="o:p">

o___O <- o:p="o:p" siya.="siya.">

“CES???!!”

“KARL??!!”

“Oh My! Ikaw ba iyan Karl?”

“Teka. Teka Ako yata ang dapat magtanong niyan. CES! Ikaw ba yan? Ang ganda mo na!”

Binatukan ko nga -___-

“Leshe ka. OO Ako ito! Si Ces.”

“Paano naman ako makakasiguro??”

Lumapit ako sa tenga niya para bumulong sa kanya. “Crush mo si Hya nung first year high school tayo di ba?”

“Sssh! Oo naniniwala na ko!”

“Good.”

“Grabe Bessy!” Grabe lang siya magulat, ah. Tapos inikot-ikot niya pa ko.

“Ang ganda mo na talaga!” patuloy pa niya.

Oops. Di niyo pa pala siya kilala. Siya si Karl Santos. Childhood best friend ko. Classmate ko din siya mula grade 1 up to 1^st year lang din kasi sa Canada na siya nag-aral simula nung 2nd year. Simula lang din nung 2^nd year ko naging best friends sila Hya at Eunice. Naging loner na kasi ako simula nung umalis si Karl. Buti na lang kinaibigan ako nung dalawa : )

“Psh. Di kita bati. Bakit mo ba ko kinakausap?” galit ako. GRR. Paano ba naming hindi? Eh, alam niyo bang umalis iyan ng walang pasabi! Nalaman ko na lang nung pumunta ko mismo sa bahay nila nung 1^st day ng 2^nd year after class. Kainiiiisss! Simula din nun, kinalimutan ko na siya. Pero joke lang yun. Syempre di ko siya kinalimutan kahit ganun T^T

“Uy. Bessy. Sorry na.”

“Wala akong naririnig! Wala! Wala! Wala!” kinakanta ko iyon hanggang sa napunta na din ako sa class room. Nabigla na lang din ako ng paglingon ko, wala na siya. Di pala ko sinundan -____-

“Oy. Nakabusangot ang mukha mo diyan?” –Eunice.

Nasira mood ko nung nakita ko si Karl. CHANGE MOOD! Dapat masaya ko, eh. Kasi, kasi, you all know naman anong nangyari why me masaya, right? ^______________^V

“Psh. Praning na naman iyan, Eunice. Tignan mo, biglang ngumiti.”

“Ces. May magandang nangyari no? Pero napalitan yung mood mo saglit dahil at the same time may nakabadtrip sayo?” –Sahchi.

“Omo. Sahchi! Paano mo nalaman?” ;)

“Kuwento na dali.”- Eunice.

At iyon, kinuwento ko sa kanila yung nangyari. Grabe, eh mas kinikilig pa yata sila kaysa sa akin, eh! Makatili wagas! Buti na lang maaga pa at wala pang Prof.

“Alam mo Ces, mahal ka na ni Evo.” –Hya. O_____o

“Talaga? Pero… kasi… iniiisip ko… alam niyo namang isa siyang Cassanova di ba? Malay niyo naman isa lang din ako sa mga babae niya.” And then I cried.

“Uy, Ces? Bakit ka umiiyak?” –Bridge. Nandito pala siya?

“Okay. Alam kong nagulat kayo. Napadaan lang ako kasi sa next room lang din room namin. Sira daw yung aircon sa room namin, eh.”

Kinuwento na din nung tatlo yung mga kinuwento ko sa kanila. Grabe lang. Well, friends din naman kami so okay lang naman din : )

“Alam mo, Ces. I know Evo. I’m his best friend di ba? So trust me. Mahal ka nun.”

“Paano mo naman nasabi?” nagsalita na ko.

“Hehe. Basta, mahal ka nun.”

“Eh?” Di ako satisfied sa sagot niya. Pero I think, I have to trust her ^__^

Bridge’s CORNER

I’m happy for them! Yay! Sabi na, mahal nila ang isa’t isa eh : )

I knew Evo. Best friend ko nga siya di ba? Oh, well classmate since elementary. Nung high school kasi ako umalis papuntang Canada para dun na mag-aral. At paano ko nakakasigurong mahal nga ni Evo si Ces?

Ganun kasi talaga si Evo. Kung anong gusto niya, gagawin niya.

She’ll never do those things kay Ces kung hindi niya mahal ito.

Maaaring ginagawa niya din sa ibang babae yun dahil isa nga siyang Cassanova pero never niyang ginawa sa iisang girl ang paulit-ulit na act na iyon. Kay Ces niya lang ginawa iyon.

I knew it from the very start pa din. Na mahal ni Evo si Ces ;)

Oo, madalas nag-aasaran sila. Di mo nga aakalaing mahal pala nila ang isa’t isa.

Pero ganun talaga, may mga bagay talaga na di nakikita ng mata.

The moment I saw Ces. I knew she’s not just an ordinary girl kay Evo lalo na nung nagkuwento ng kung ano-ano sakin si Evo about kay Ces.

>> FLASHBACK

Unang pagkikita namin ni Evo buhat nung kakauwi ko lang dito sa Pilipinas.

Buong araw magkasama kami niEvo. Hanggang sa mag-uwian na at nagyaya ako na magpunta sa bahay niya. Um-oo naman siya at pagdating sa bahay niya, may babae pala siyang kasama O___O

“Oh Evo, who’s she? Your girlfriend?”

“Ah hindi ah! Uhmm.. K-katulong ko yan! Tama! Katulong ko yan , oo. Uhm, ano. T-tara, akyat na tayo sa kwarto ko. Wag mo na pansinin yan.”

“Oh.. O-kayy?”

Tapos, pumunta na lang kami sa kwarto niya. At nagsimula siyang magkuwento. Grabe! Ang haba ng kuwento niya eh, isa lang naman yung tanong ko sa kanya.

“Girl friend mo yun ‘no?” iyan ang tanong ko.

“Iyon?? GIRL FRIEND ko? Oh no. Kill me now! Never ko magiging girl friend ang nerd na yun no! Kita mo naman Bridge na ang pangit niya di ba? Tapos alam mo bang simula nung dumating iyan sa buhay ko, nagging magulo na itong matino kong buhay! Wala na nga kong madalang babae ditto sa bahay dahil sa kanya. Baka kasi akalain pa nila, asawa ko yung mala-Betty La Fea na babaeng iyon. Kadiri lang talaga, Bridge. At ang mas nakakainis pa, ipapakasal ako diyan sa babaeng iyan after kong grumadweyt! OA ng parents ko di ba? Lalo na yung si Tito na siyang may pakana ng lahat ng ito.”

Grabe tawa siya ng tawa habang nagkukuwento siya. Sinasabi niyang naiinis siya pero mukhang nag-eenjoy naman siya kasama yung girl.

END OF FLASHBACK<<

Never pa din tinuon ni Evo ang pansin niya sa isang girl. Sa akin lang iyan close. Maraming babaeng nagkakagusto diyan mula pa nung mga bata pa kami pero ini-ignore niya lang lahat. Masungit iyan sa karamihang babae.

Never din iyan nagkuwento sa akin tungkol sa isang babae. At ang malala pa, kitang kitang ang saya niya nung nagkukuwento siya about Ces.

Iyon din ang dahilan kung bakit naisipan kong i-make over na rin si Ces. Para ma-realize na din ni Evo kung anong tunay niyang nararamdaman kay Ces. Alam kong maling isipin na simula lang nung gumanda si Ces naging iba si Evo. Pero sa tingin lang ng iba yun, pero I know… I just helped him realize his true feelings for Ces. Wala na din kasi akong maisip na paraan, eh.

And there it is! Gumana yung plano ko ^___^V

Ayan, sapat na bang mga dahilan iyan kung bakit ako nakakasiguro? ;)

Oh. Napahaba kuwento ko… di ko na din namalayan nandito na yung Prof namin. xD

Then someone caught my attention. May lalaking nakatayo sa unahan at nagpapakilala sa klase.

Di ko na din naintindihan yung sinasabi niya dahil nakatitig lang ako sa kanya.

Parang kilala ko siya.

The moment when he removed his nerdy eye glasses.

Karl? I knew it. Kilalang-kilala ko siya.

Siya lang naman yung lalaking tinakasan ko kaya ako napauwi dito sa Pilipinas.

CHAPTER 15

Karl’s Corner

Hi there. Karl here :) Child hood best friend ko si Ces kaya kahit ngayong gumanda na siya kilala ko pa rin siya. Kahit sabihin pang ang tagal naming hindi nagkita, taglay ko pa rin ang best friend instinct na tinatawag xD Bago ba? Hehe.

Di ko masisisi si Ces kung nagtatampo siya sakin. Iniwan ko kasi siya nang walang paalam. Naging classmate ko siya until first year high school lang tapos bigla akong naglaho ng parang bula nung 2^nd year. Alam kong masakit sa part niya dahil wala man lang akong pasabing umalis. Pero masakit din sa part ko sobra kasi mahal ko si Ces. Puppy Love ba? Eh, ganoon eh, tinamaan ako agad kay Ces simula pa lang nung una ko siyang nakita. Di ko nga akalaing makakaya ko siyang iwan gayong nangako pa man din ako sa kanyang di ko siya iiwan.

Paano kami nagkakilala? 5 years old pa lang din kami nung magkakilala kami. Magkapit-bahay kami. Kakauwi lang din namin noon galing Canada. Umiiyak siya noon dahil nadapa siya. Tapos, bigla siyang binuhat nung Daddy niya habang pinapatahan naman siya ng Mommy niya. Naisip ko noon, ang swerte niya dahil mahal na mahal siya ng parents niya na sa tipong isang simpleng pagkadapa lang niya may makakapitan na siya agad para makatayo ulit. Pinapanood ko lang sila noon, nakasilip lang kasi ako mula sa bintana ng kwarto ko and nagkataon, nasa tapat lang sila ng bahay namin.

Nabigla na lang din ako noon nang bigla niya kong nginitian. Nakita niya pala akong pinapanuod sila. And there, I fell in love with her smile.

Simula kasi noon, lagi na niya kong dinadalaw sa bahay namin and naging best friends na kami. Busy kasi parents ko lagi sa trabaho.

8^th birthday niya nasa bahay nila kami para magcelebrate. Nagtataka nga ako dahil kaming dalawa lang ang nandun pati yung mga katulong nila. Wala yung parents niya. Ayaw niya magsimulang mag-celebrate hangga’t wala pa daw ang parents niya. Then… bigla na lang nag-ring yung telepono nila, yung katulong nila ang nakasagot. Ang sabi, naaksidente ang Daddy at Mommy niya. Car accident daw.

Namatay ang Daddy niya. Ang Mommy niya naman, biglang nawala after the operation.

That’s the time that I promised her na hindi ko siya iiwan kahit ano pa man ang mangyari.

Pero, hindi ko tinupad yung promise na ‘yon.

Summer before kami mag-2nd year, bigla na lang akong pina-uwi nina Mommy at Daddy sa Canada. Wala akong nagawa para tumanggi. May sakit daw kasi Lola ko, malala na daw. Lola ko ang naging Mommy ko na simula pa nung ipanganak ako. Kaya wala akong choice kundi puntahan siya.

Hindi ko nagawang magpaalam kay Ces dahil natatakot akong baka pag nakita ko siya di ko na magawang umalis.

Pero nagdesisyon na din akong bumalik dito. Ayoko na maging duwag. All these years, si Ces pa rin ang mahal ko. Siya lang.

“Bridge?” Tss. Bakit nandito si Bridge?? Takte. Kaya nga din ako umuwi dahil hinding hindi ko matatanggap ang kasal naming na pinlano ng mga magulang namin. >____< .

Iniwas niya tingin niya sa’kin.

Sabi niya kasi nung nasa Canada pa kami, mahal niya ko at gagawin niya lahat para mahalin ko siya.

Pero pilit ko siyang nilalayo sa’kin. Lahat na ginawa ko para layuan niya ko. At yon, sumuko na din siya at siya na rin mismo ang nagsabi sa mga magulang namin na ayaw na niya magpakasal sa’kin.

Pero bakit nandito siya ngayon? Sinundan ba niya ko?

Aish. Wala na kong panahon sa kanya. Ang kailangan ko, suyuin si Ces.

Pagkatapos ng klase, dumirecho ko sa room kanina nila Ces pero wala na siya : (

Ces’ Corner

Sht. Nakita kong sumusilip silip si Karl dito sa room namin kaya dali dali akong nagtago sa likod ni Eunice at Hya!

“Hoy. Ces. Si Karl yun di ba?” – Eunice

“Oo nga! Anong ginagawa ng mokong na yun dito? Kapal ng mukha matapos ka niyang iwan?? Grr!” –Hya

Oo, alam nila lahat ng nangyayari sa buhay ko kaya malamang alam din nila yung about kay Karl.

“Di mo ba kakausapin? Tanungin mo kung bakit ka niya iniwan.” –Eunice

“Ano ka ba Eunice! Ang mga ganyang tao, di na dapat pinag-aaksayahan ng panahon!” –Hya

“Tumahimik muna kayo please? Baka mapansin ako, eh.”

“Wala na, Ces.” –Sahchi.

“Aigoo. Salamat naman!”

“Sino siya?”- Sahchi. Oo nga pala di pa niya kilala si Karl.

“Siya yung best friend ni Ces na iniwan siya bigla ng walang pasabi.” –Eunice

“Oo, kaya Sahchi.. Wag na wag mo siyang papansinin din kapag nagkita kayo, nagkasalubong or what ah?” –Hay

“Okay!” –Sahchi.

Papunta na kami sa cafeteria ngayon para kumain. Hay. Ang hirap magtago… ang hirap taguan yung best friend mo na miss na miss mo na : (

“CES!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” O_________O

Nagulat na lang ako noong may sumigaw ng pangalan ko. Shemay! Nakita na ko ni Karl!

“Sorry guys! Need to go. Text ko na lang kayo mamaya.” Tapos kumaripas na ko ng takbo paalis sa cafeteria. Pero alam kong nakasunod siya sa’kin T^T

And there, nahawakan niya ko sa wrist T^T Pero paglingon ko hindi siya si Karl.

“Evo?”

“Hi Baby ko! ^___________^V” Hyper naman ng baby ko!

Eh?? Tinawag niya kong Baby dito sa school tapos tinawag ko siyang Baby din sa isip ko??

“Ces. What’s with HIM?” si Karl iyan. Siyempre tinutukoy niya si Evo.

“Ah.. E-eh. Karl… “ T^T Paano ko ba sasabihin? Eh, hindi ko nga din alam bakit all of a sudden tinatawag akong Baby ni Evo dito sa school. Mukhang mapapasabak pa yata ko sa gera mamaya. Baka sugurin ako ng fans club ni Evo dito sa school T^T

Bigla na lang ako inakbayan ni Evo. Dami na ding nanunuod sa eksena namin dito O///O

“Ces is my FIANCEE!” Oops. Halata sa tono ni Evo na galit siya. Para na naman siyang Monster.

“What?!” Eto namang si Karl ganun din. T^T

Alam niyo yung parang sa mga anime at cartoons? Yung magkaharap yung dalawang magkalaban habang may kuryenteng nagtatama mula sa mga mata nila?? Sorry di ko ma-explain basta ganun : (

Anyayaree dito??? O__________O

[Continuation at next parts]

Love Our Blog Post

Friday, November 23, 2012

FOUR CORNERS OF LOVE by Eunice & Princes [Part 1 - 15]

No comments:

Post a Comment

Followers

About Me