A dozen love letters

Dylan Franconi

Sarah MacGregor

It had been a year that no one resided at the house beside ours. But now as mother have told me last night, a new family will be living there. Of course, I don’t have much care with neighborly appreciation but it was our duty, according to mom, to greet them and show that they are welcome to our place.

My older sister told me that our soon-to-be neighbor was a family with only a daughter. I got a pen and a notepad to doodle and wondered if the girl is pretty. Of course it would better if they had a son that I could be close with instead. If that’s the case, then I bet I would have introduced him to all the boys around the block within five minutes flat and have a basketball game afterwards. But since he turned out to be a she, well, I just don’t care. Because girls just like to put make up on all day and flirt to almost all the boys around and there was simply no practical reason for me to like them.

“Dylan!” I heard mom call me from downstairs.

“Coming mom.”

“Quick. They’ve just arrived.”

I rushed down the stairs and followed my mom and sister out and to the house next door. I saw a man of fair height and coloring came out of the black car.

“Good day. Welcome to our place!” my mom said cheerfully.

The man smiled and went to the trunk of their car probably to get their luggage as a blond and slim woman of mid-thirties came out of the car.

“Why, hello. We’re the MacGregors. I am Marian and that man over there is my husband, Ian and at the backseat there is our daughter Sarah.”

As if on cue, the door of the back seat opened and from there came out a blond and slim girl that I suppose was of my age. She was very silent and always looked down but curtly smiled. She’s not like the girls I knew of. Though mother and Mrs. MacGregor were so busy chatting, it appeared to me that we’re the only ones there, Sarah and me.

She was very pretty and uh, well.. Okay, I guess I kinda liked her.

The MacGregors invited us in their house for a nice cup of coffee and a warm friendship. Another half hour passed and we’re on our way home but Sarah still hasn’t spoken a thing to neither me nor my family. She just briefly sat with us on their living room then, with no sound at all, left. I surmised she was shy with people she hardly knew.

We finally went back home but the only thing in my mind was her. I got irritated with myself and kept my hands in my pockets. I found my pen and notepad inside so I got it out and doodled as usual. I looked out the window and saw her staring at the sky from her own. I bet she thought of the sky as breathtaking scenery but little does she knew that for me, she was the most wonderful view. A tall tree stood beside their house just in front of her window, I thought. And then another idea struck me.

The next day I grabbed a pen and a notepad and wrote there things I would have told her if only I have the courage to. Hey I am Dylan, your neighbor. Nice to meet you. Can we be friends?

Although I know it was wrong and that I could have a criminal record if wrong impressions prevailed, I still sneaked into their lawn when they were out and pinned the note I have written to the bark of the tree where I know she would see it. Then after that I ran home and went to my room while I waited for her to notice it.

After a while, she did. As I was hiding from my window waiting for her return, I saw her walking on the sidewalk near her house. She went inside then, after a few minutes, I saw her looking out from her window as usual. It took her a moment to see my note pinned on the tree just in front of her window. I saw her eyes narrowed a bit to read it then later, I saw her dash out of her room.

I was so nervous that moment. I didn’t know what I should do or what I should not do. If I should have just tore of that silly note or if it’s right for me to act on my feelings, but if I would have thought of what to do, it was still useless. Not a minute more, I saw her run to the tree, get the note I’ve written, stay like that a little more then look up to my window.

It was a good thing that I was just peeping so I quickly ducked and when I looked again, she was nowhere to be found. I’ve got out of the house most of the time that day but she hadn’t approached me. I even said hello but she only smiled and waved a hand. I figured she doesn’t like me.. yet.

So I continually made short letters/doodles on my note and pinned them on the same tree just in front of her window with the hope that one day she would talk to me and offer me friendship in the least. But twelve days had passed and still, there wasn’t any improvement. I realized maybe she just don’t like me. But because I am a man, I knew my soul won’t get to rest until she said it to me face-to-face. So I gathered up my courage and decided to visit her house.

Her mother graciously welcomed me in. She even served me drinks and crackers. She and my mom were best of friends now so I wasn’t a stranger to her. She called Sarah and told her to go downstairs. I heard series of footsteps on the ceiling and down the stairs and then I saw her. She looked at me in return and our eyes met. Her mom said something to her which I hadn’t understood because my mind was abruptly clouded. The next thing that happened shocked me.

She did a series of signals by hand in reply to what her mom said to her. Her mom understood and said something else. Mrs. MacGregor must have seen the look of my face because she went to me.

"Maybe you're quite perplexed but, Sarah is deaf. I hope you'd take good care of her and be friends with her." Mrs. MacGregor held my hand a bit before leaving.

I just nodded and stared at the glass I was holding.

So she wasn’t talking to me because she can’t talk.. I was stunned for a bit but when I was able to move, she sat in front of me and stunned me again. She looked deep into my eyes then afterwards grabbed my hand and led me out of their house.

She led me to our own house and to the tree just behind it. There in a tree in our own yard, I saw several notes I estimated came from her. I recognized her notes as responses to the ones I pinned on her tree and there were dozens of them.

All these time when I thought she just doesn’t like me, she had been responding to the notes I was sending her.

I felt good that time, so good. I felt like I weigh no more than a feather. I felt like flying. And I felt like wanting to hold her hand. I did. She accepted my hand and we looked at each other.

Deep in my head I thought, a dozen love letters are good enough.

Just Love Me by Eunice Laurito

Just Love Me

by eunice laurito

Kyle Serano

Elizabeth Frances

Chapter 1

When I first met him...

" Ladies and Gentlemen, let's now welcome the birthday girl , Elizabeth Frances! "

the speaker has finally welcome the birthday girl.

Then the party has begun.

Nagsayaw na sina Jake at Eliza.

"Eliza, are you happy?"sabi ni Jake

.

"Yes , I am so happy! Thanks Jake! I love you .." sabi ni Eliza.

" I love you too .. " sagot ni Jake.

Maya-maya ay may dumaang waiter at di sinasadyang nagkabungguan sila ni Eliza.

"Oh my gosh! .. tignan mo ginawa mo sa maganda kong damit!"

"I'm sorry Ma'am ... di ko po sinasadya ..." humingi ng tawad ang waiter.

"Sorry?! Okay .. but please be careful next time .. Okay? Nagkakaintindihan ba tayo?" galit na galit na sinabi ni Eliza.

"Yes , Ma'am "

At umupo na sina Jake at Eliza upang kumain at sa di inaasahang pangalawang pagkakataon, natapilok ang waiter na nagngangalang Kyle at naitapon niya ang dala-dalang drinks kay Eliza.

"My God! .. Ikaw na namang waiter ka? .. Diba sinabi ko na sa iyo na mag-iingat ka na sa susunod ..?!" galit na galit na si Eliza .

"Eliza ..tama na ...maraming taong nakakrinig sayo .." sabi ni Jake.

"Sori po ulit Ma'am ..." muling humingi ng tawad si Kyle kay Eliza.

"Umalis ka na dito ... please? ..o eto ..eto na ang sweldo mo at makakalis ka na dito ...ngayon na!" galit na galit na sinabi ni Eliza.

"Ma'am ..hindi naman po yata tama yang ginagawa niyo ..hindi pa po tapos ang trbaho ko dito kaya hindi pa po ako pwedeng umalis pero kung iyan ang gusto niyo, sige po aalis na ako ngayon din ..pasensuya na po ulit Ma'am at inaamin ko pong kasalanan ko naman talaga ..." paliwanag ni Kyle

"Aba ..at sumasagot ka pa?! ALIS! "

Umalis si Kyle na masamang masama naman talaga ang loob.

"Buwisit yung babaeng iyon ..sinira niya ang araw ko ..." Sabi ni Kyle

Nag-ring ang phone ni Kyle .. "Hello? O Kyle, Nasaan ka na ..nandito na kaming lahat sa birthday party mo ..." sabi ng kanyang kaibigan na si John.

"Birthday party? ..ah! oo nga pala ..birthday ko nga rin pala katulad nung babaeng bumuwisit sa araw ko ... sige papunta na ko .. " sagot ni Kyle ..

Sa bar ng kaibigan niya ...

"O, pare ... Happy Birthday! .." sabay sabay na sinabi ng mga kabarkada niya ..

"Salamat!" tuwang tuwang sinabi ni Kyle.

"Teka Kyle, seryosong tanong ... wala ka bang balak na umuwi na muna sa inyo .. It has been 3 years ago since na umuwi ka sa inyo .." tanong ng kanyang bestfriend na si Ken.

"Pare, ayoko munang pag-usapan yan ..pasensya na ..salamat na lang sa pag-aalala mo .." sagot nito.

"Okay..,ikaw ang bahala .. "

"Oh, tama na yang drama! Let's party now!"

Chapter 2

For the second time ...

"Good morning class! .. I would like to introduce to you ,your new classmate, Elizabeth Frances" sabi ng kanilang guro na si Ma'am Enrique.

"Ikaw?!" gulat na gulat na sinabi ni Kyle .

"Ah .. What?! It's you again?! " sagot ni Eliza.

"Okay Ms. Frances, you may now take your seat. "

After class..

"Hello? Manong , Where are you now? Kanina pa ako naghihintay dito ... " naiinis na tinawagan ni Eliza ang kanyang driver.

"I'm sorry Ma'am ... nasiraan po kasi yung makina ng sasakyan" sagot ng na driver niya.

"Ah ..ganun ba?cge ..I'll just take a taxi" ..maarteng sagot ni Eliza.

Bigla namang umulan ng napakalakas.

At hindi sinasadyang napadaan si Kyle sakay ng kanyang bisikleta at saka naman tumigil ang malaksa na ulan.

"Sumakay ka na.. wala talagang masyadong dumadaang taxi dito ng ganitong oras .." alok ni Kyle.

"Di bale na lang ..magtiyatiyaga na lang akong maghintay dito ..." tumanggi si Eliza.

"Sige .. bahala ka ... marami pa namang sabi-sabi tungkol sa lugar na ito ..marami daw nagpapakita .." tinakot ni Kyle si Eliza.

"Hmm ..talaga ?totoo ba iyon? Si.....sige na nga ... sasakay na po .." pumayag naman si Eliza.

Masayang nagbisikleta ang dalawa ..

"Kumapit ka ng mahigpit ..bibilisan na natin baka kasi umulan pa bigla ..." sabi ni Kyle.

At kumapit na ng mahigpit si Eliza kay Kyle.

"Woooooooooooooooooooooooooooooooohhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!" sigaw nila habang sumasabay sa lakas ng hangin .

"O, nandito na tayo sa inyo .."

"Ah..oo nga ..nandito na pala tayo ..salamat .. ah , what's your name again?" sabi ni Eliza .

"Kyle Serano , just call me Kyle." sagot ni Kyle

"Kyle, salamat ha ... see you next time , bye."

nagpaalam na si Eliza na may ngiti sa mga labi .

At umalis na rin si Kyle na nakaramdam ng kasiyahan.

"Hi ..yaya .. I'm back .."

Umiiyak na nadatnan ni Eliza ang kanyang yaya.

"Ano po ang nangyari? Bakit po kayo umiiyak?"tanong ni Eliza na naguguluhan na.

"Anak, ang parents mo, naaksidente .. halika na at puntahan na natin sa ospital.." sagot ng kanyang yaya.

Nagmadali na silang pumunta ng ospital .

"Dad,Mom, ..."di na mapigilan ni Eliza na umiyak ng umiyak dahil sa labis na kalungkutan.

"Nurse, ano na pong balita?Kamusta na po sila?"

"Okay na po ang Mom niyo pero wala pa rin pong malay hanggang ngayon ..."

"e, si Dad?"

"Medyo kritikal pa rin po ang lagay niya ngayon at ang tanging magagawa na lang po natin ay ang magdasal para sa kaligtasan nila .." sagot ng nurse.

Iyak na ng iyak si Eliza at saka pa lang dumating ang boyfriend niya .

"Eliza, are you okay?" tanong ni Jake.

Niyakap kaagad ni Eliza si Jake ng makita niya ito ."Jake, I'm not okay ... Si Mom and Dad ...anong gagawin ko?"

"Let's just pray ...hindi naman tayo pababayaan ng panginoon.. tahan na ... maliligtas din sila ..magtiwala ka. "

Hindi naman inaasahang part-time job pala ni Kyle ang tumulong sa paglilinis sa ospital at nakita niya si Eliza na umiiyak. Si Kyle ay lumapit kay Eliza ngunit lumayo din dahil nakita niya si Jake sa tabi nito.

Chapter 3

It's him ....

Maya-maya ay umalis sandali si Jake upang kumuha ng makakain at saka naman lumapit si Kyle kay Eliza.

"Hi .. Eliza .. ayos ka lang ba?" tanong ni Kyle

Tumingin si Eliza kay Kyle na may mga malulungkot na mga mata na lumuluha.

Naawa si Kyle kay Eliza at gustong gusto na niya itong yakapin ngunit ang nasa isip niya ay hindi pwede dahil may iba na tong mahal at hindi siya iyon .. kaya ang nagawa na lamang niya ay ang tabihan si Eliza habang ito ay umiiyak.

Biglang dumating si Jake at nadatnan niya si Kyle sa tabi ni Eliza ,buti na lamang ay hindi nga binalak gawin ni Kyle ang kanyang nasa isip kanina.

"Hi, parang kilala kita ..ikaw yung waiter sa birthday party ni Eliza? tama?"tanong ni Jake.

"Ah ..hello.. oo ako nga ... "sagot ni Kyle

"Ah, and you're?"Tanong ni Jake..

"I'm Kyle ... nice meeting you"

"Nice meeting you too and I'm Jake , boyfriend ni Eliza.."pagmamalaking sinabi ni Jake.

Biglang nag-ring ang phone ni Jake .."Hello sir, may important meeting po na pinatawag ang dad niyo, kailangan na daw po niya kayo ngayon .."

"Okay, Okay, " ... pumayag si Jake kahit na ayaw niyang iwanan si Eliza na nagluluksa ngayon.

"I'm sorry Eliza but I need to go now .. I'll be back later ... I promised .. Okay?" nagpaalam si Jake sa minamahal niya

"Okay , Jake , I understand .." nasabi n lamang ni Eliza.

Sa pagkakataong iyon, si Kyle ay dinamayan na si Eliza ng lubusan ...

At lumabas naman ang nurse at sinabi ang masamang balita na nagdala ng matinding sakit sa damdamin ni Eliza,

"Kayo po ba ang kamag-anak nina Mr. and Mrs. Frances?"

"Oo, ako nga ...kamusta na po sila?" tanong ni Eliza habang umiiyak.

"Wala pa po silang malay ngunit ligtas nman po sila sa kapahamakan kaya wag po kayong mag-alala .."sabi ng nurse

"Salamat po nurse.."nabawasan ang lungkot ni Eliza

Pumunta sina Eliza at Kyle sa simbahan sa ospital ..

Sila'y nagdasal at nagpasalamat sa Diyos ...

Pagkalipas ng ilang linggo ay hindi pa rin nagigising ang mga magulang ni Eliza at hndi pa rin nagpapakita kay Eliza si Jake kaya si Kyle lamang ang tanging nasa tabi nito.

"Kyle,thanks ... "pagpapasalamat ni Eliza

"Ano ka ba?hindi ba magkaibigan na tayo ..kaya dapat lang na damayan kita sa mga problema mo .."sabi ni Kyle

"Ngunit ...noong una pa lang tayo magkita ay tinarayan na kita tapos ganito pa ang isinukli mo sa akin ..npakabait mo naman .." papuri ni Eliza

"Wala iyon ..tara ..labas muna tayo.."inalok ni Kyle si Eliza na magsaya muna ..

"Labas?o cge! "bigla namang nabuhayan si Eliza.

Humalik na siya sa mga magulang niya at umalis..

Sila'y pumunta sa isang amusement park .. naglaro ..kumain ..

"Hay..kapagod yung mga ginawa natin ... Salamat! ngayon lang din ako sumaya ng ganito .." natutuwang sabi ni Eliza .

"Haha! tuwang tuwa ka ah! walang anuman! salamat din pala sa'yo ngayon ko lang kasi ulit naranasan to .."sagot ni Kyle

"Ngayon lang ulit?bakit?"pagtatanong ni Eliza

"2 yrs ago na kasi ang lumipas nung nakasama ko mga kapatid ko at nakasama ko ang ex-girlfriend ko .." nalulungkot na sagot ni Kyle ..

"ganun ba? ..haha!tawa na diyan!tama na yang drama!!! andito tau para magsaya muna!!!!!!! "

sinubukan ni Eliza na patawanin si Kyle

"I'm sorry .. di ko lang mapigilang malungkot at eto nga napapaiyak na ko ...I'm sorry .."

Pinunasan ni Eliza ang mga luha ni Kyle at sinabing ..

"Wag ka ng umiyak ...ano bang magagawa ko para sumaya ka na? ..

"Yakapin mo ako ...yakap lang ayos na.." sabi ni Kyle

Nagkatinginan sila na para bang tumigil ang oras at saka biglang niyakap ni Kyle si Eliza .

"Okay lang yan .. sige iiyak mo lang ..nandito lang ako para sa'yo tulad mo na nandiyan lagi para sa'kin ... "

-----Hindi nila alam kung bakit pero ang alam nila kailangan nila ang isa't isa ..----

May isa namang lalaki ang nakatago sa isang poste at kinuna ng litrato ang dalawa ..

Chapter 4

I can't accept this ..

"Mom?" napagising si Eliza nang nakita niya na nagkamalay na ang kamyang mommy..

Agad niyang tinawag ang doktor ..

"Ayos na ang kalagayan ng iyong ina ... ayon sa pagsususri , maaari na rin siyang umuwi sa isang araw .." ang magandang balita na sinabi ng doktor.

"Salamat sa Panginoon! salamat dok!" tuwang tuwang sagot ni Eliza ..

"Ngunit di pa natin masasabi kung maayos na ang kalagayn ng iyong dad.." nalulungkot namang balita ng doktor.

At muling nalungkot si Eliza.

Habang nalulungkot naman ang kanyang ina dahil sa kalagayan ng kanyang ama..

Ngunit sa isang sandali lang ay nagkamalay na rin ang kanyang dad ..

"Dad! ... " sigaw ni Eliza.. "Salamat sa Diyos! .."

Pagkalipas ng 1 araw ay nakauwi na rin sila sa kanilang bahay at namuhay na ng normal ulit...

Sa panahong iyon ay dumating si Jake ..

"Hi Eliza .. I'm sorry ..ngayon lang ako nakapunta dito ulit.." sabi ni Jake

"Sorry??? teka ..sino ka ba ha? I don't even know you .. Who the h*ll are you??" galit na galit na sabi ni Eliza

"Eliza.. I'm sorry ..I'm just busy these past few days.. and.."

"Busy? If you really love me, uunahin mo ko kaysa sa work mo ... tma? o mas mahalaga pa ang work mo kaysa sa akin? ah ..siguro nga ganoon ... "

"I'm sorry .. really really sorry ..... Ano bang gusto mong gawin ko para matanggap mo ako muli?" pagmamakaawa ni Jake

"Actually , I have something to tell you.."sabi ni Jake

"What the h*ll is that?" galit pa rin si Eliza..

Lumuhod si Jake at sinabi ang mga katagang ..

"Elizabeth Frances, Will you marry me?"

Gulat na gulat si Eliza dahil sa dami ng mga araw na hindi nagpakita si Jake sa kanya ay ganito pa ang isasalubong nito .. "I CAN'T ACCEPT THIS" ...

"After all the hard times na wala ka sa tabi ko? masasabi mo bang willing akong magpakasal sayo? Sa iyo na wala na lang palagi diyan kapag kailangan ko?" naalala ni Eliza ang mga panahong nahihirapan siya at wala sa piling niy sa Jake.

"I'm sorry .. pangako .. hinding hindi na ulit kita iiwan , From now on, I'll be always by your side .." pinipilit pa rin ni Jake na mapatawad siya ni Eliza .

"Sorry din ..but hindi ko talaga matatanggap ito ... kung alam mo lang kung anong mga hirap ang nalampasan ko nung wala ka .. " "buti pa si Kyle" pabulong na sinabi ni Eliza.

"Kyle? that guy .. siya ba?"

"Oo siya nga! "

"Dahil ba sa mga pictures na 'to?Mahal mo ba siya ..?" tanong ni Jake habang pinapakita kay Eliza ang mga litratong kayakap ni Eliza si Kyle ..

"Hindi ko pa alam basta ang alam ko ayaw na kitang makita pa ..Teka, saaan mo kinuha ang mga pictures na 'to?" sinabi ni Eliza kahit napakasakit sa loob niya dahil alam pa rin naman niya sa sarili niya na mahal pa rin niya si Jake.

"Hindi na mahalaga kung saan galing ang mga iyan .."

Umalis na si Jake na umiiyak dahil sa akala niyang kaunting bagay na nagawa niya kay Eliza na sumira ng lahat ..

"Kyle!" kumakatok sa pintuan si Jake sa gitna ng gabi sa bahay nina Kyle..

"Kyle!Kyle!Lumabas ka diyan mag-usap tayo!!" pambubulabog ni Jake

"O?Bakit? anong ginagawa mo dito Jake?!" nagtataka na si Kyle

"Nandito ko para tanungin ka kung mahal mo ba si Eliza..."

"Ano bang pinagsasasabi mo ha?"

"Sagutin mo na lang ang tanong ko .."

"Sa ngayon, hindi ko pa alam basta ang alam ko lang , gustong gusto kong laging nasa piling niya ..gusto ko siyang damayan sa mga problema niya .. masaya ako 'pag kasama ko siya ..." bigla namang napatigil si Kyle sa pagsasalita dahil hindi niya akalaing masasabi niya ang mga bagay na iyon sa taong alam niyang nagmamay-ari sa puso ni Eliza....

"Salamat .. ngayon ay alam ko na .. I'm sorry .... bye.."

"Teka! Jake!! "

Umalis si Jake na may mga lungkot sa mga mata at nagsisisi habang nasa gitna ng malakas na ulan..

Bigla namang nagring ang phone ni Kyle..

"Hello?"

"Kyle, yaya ito ni Eliza .. pwde bang hanapin mo siya .. umalis kasi bigla matapos nilang mag-usap ni Jake ..malakas kasi ang ulan .. please .. pakihanap naman siya ... nag-aalala na ako .."

Nagmadaling umalis si Kyle upang hanapin si Eliza ..

Chapter 5

Just Love Me

"Kyle ..Kyle .. Where are you .. I need you right now .." paulit-ulit na sinasabi ni Eliza habang umiiyak at naglalakad sa gitna ng malakas na ulan .. hanggang sa siya ay mapagod na at mapaupo na lang sa daan habang umiiyak nang umiiyak na tila ba walang taong nakakpansin sa kanya sa paligid .. Marami siyang nakikitang mga lovers na dumadaan habang siya ay nag-iisa ..

Sa ilang saglit ay napansin niyang parang hindi na siya nababasa ng ulan na tila ba may harang na pumrotekta sa kanya sa lakas ng ulan ... Siya'y tumingala at nakita si Kyle na sinisinlungan siya gamit ang isang payong habang nakatingin sa kanyang mga mata ...

"Eliza .." nasabi ni Kyle

Tumayo na si Eliza at hinagkan si Kyle at di na lang nila namalayang nabitiwan na ni Kyle ang kanyang payong ...

"Ihinarap naman ni Kyle ang mukha ni Eliza sa kanya at sinabing ..

" JUST LOVE ME .. okay? "

Hindi maipaliwanag ni Eliza ang kanyang nararamdaman sa mga sandaling iyon ..

"Okay! " ngunit ang mga lungkot niya ay napawi na nang sinabi na ni Kyle ang mga salitang iyon ..

Tumingin muli si Kyle sa mga mata ni Eliza at dahan dahang nilapit kanyang labi sa labi ni Eliza habang si Eliza naman ay napapikit ..

Sa gitna ng malakas na ulan .. nanaig ang kanilang pagmamahalan ..

Kinaumagahan ..

"Hi sweetheart!" Magandang bati ni Eliza kay Kyle at saka biglang niyakap si Kyle ..

Bigla silang natahimik habang yakap yakap pa rin ni Eliza si Kyle.

Sabay dating naman ang kanilang mga kabarkada na saksi sa love story ng dalawa ..

"Uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuyyy.......... sobrang cheesy ... Hoy, ang keso niyo naman! hahha! " pang-aasar ng mga friends nila ..

Bigla namang nagulat ang dalawa at napharap sa mga kaibigan nila na may mga namumulang pisngi ..

Sabay tapik sa balikat ng kaibigan na lalaki ni Kyle.. "Ibang klase ka talaga Pare .. "

"Mr. Serano and Ms. Frances .. is my subject that boring? " sigaw ng teacher nila na galit na galit .

Mahimbing namang natutulog ang dalawa sa klase ni Mrs. Javier

Sila'y nananaginip... at sa panaginip nilang iyon ay masayang masaya sila dahil binalikan lamang nila ang nangyari kagabi.

"Just Love Me ...... " mahinang sabi ni Kyle habang natutulog .

"I love you " mahinang sabi ni Eliza habang natutulog..

"Again! Mr. Serano and Ms. Frances! "

"Uy ... gumising na kayo .. " bulong ng mga kaklase nila hanbang kinakalabit ..

At bigla na ngang nagising ang dalawa ...

" Kayong dalawa .. you may now leave this class .. right now!" pinaalis na ng teacher nila ang dalawa.

Lumabas naman ang dalawa ..

"Eliza, naiisip mo ba ang naiisip ko?" tanong ni Kyle.

"Oo, mukha ngang naiicp ko Kyle, .."

"WooooooooooOOOOOOOOOOOOOooooooooooh! .." sigaw ng dalawa habang nasa roller coaster ...

"Ay .. tapos na ...?" nasabi nila ng matapos ang ride.

"Kain muna tayo sweetheart .."

Kumain sila sa isang restaurant ..

Nagsubuan ang dalawa ..

Sweet na sweet ...

At saka bigla namang nagring ang telepono ni Kyle.

"Hello?”

"Sir, .."

"O, bakit napatawag ka? May problema ba diyan sa bahay?"

"Wala naman po pero pinapatawag kayo ng ama niyo ngayon din .. may importante ho siyang sasabihin .."

"Anong importanteng sasabihin? Sabihin mo na sa akin ngayon . please." pakiusap ni Kyle.

"May plano po kasi ang Dad ninyo .."

"What plan?"

"Ipapa-engage niya po kayo sa isang babae na anak ng isang mayaman upang matulungan ang inyong kumpanya .."

"Pakisabi na lang kay Dad na hindi ako makakpayag sa mga binabalak niya .." at bigla namang ibinaba na ni Kyle ang tawag.

"Ano ba iyon Kyle? May problema ba sa family ninyo?"

"Wala naman . Don't worry .. Be happy ..!" pabirong sabi ni Kyle.

"Haha! tatawa ba ko sa joke mo Jollibee?"

"Bahala ka .."

Hinawakan naman ni Eliza ang mga kamay ni Kyle at sinabing .." Kyle,sana magawa mong mag-open sa akin ng mga problema mo sa buhay kung meron man .. ayos ba yon? Maaasahan ko ba iyan?"

"Ok, promise ko sa iyo .. maaasahan mo .." sagot ni Kyle.

"Tara na .. sakay naman tayo roller coaster.."

"Wag! natatakot ako! .. " tanggi ni Eliza.

"Haha! .. wag kang mag-alala nandito naman ako e.."

Chapter 6

What?

"Classmates! nandito na sa atin ang mga listahan para sa mga sasali sa mga bawat laro ng festival natin! Isulat niyo na lang ang mga pangalan ninyo kung saan niyo gustong sumali .." sabik na sabik na sabi ng kaklase nilang si Myra.

"Kyle! dali punta na tayo doon! para maging una tayo sa listahan! dali! halika na!" hinila ni Eliza ang kamay ni Kyle. Mahilig talaga si Eliza sa mga laro lalo na kung School festival na .. Sa lahat ng mga activities sa school, ito ang pinakagusto niya.

"Sandali lang naman! masyado ka namang excited e!!" sigaw ni Kyle

"Teka! TEKA! sino ang gusto ninyong ipambato natin para sa Ms. Yung An ng school natin.." sabi ng isa nilang kaklase.

"Ang ipambabato natin ay walang iba kundi si ELIZABETH FRANCES! . agree naman lahat diba?"

"Oo! agree ang lahat!"

"OO... tama .. siya nga dapat .." pagbubulungan ng mga magkaklase ..

"Uy .. ikaw .. ikaw na ang ipanlalaban namin ha .." sabi ni Kyle kay Eliza.

"O sige .. sige na . payag na ako .." wala namang nagawa si Eliza

"Okay! mga classmates! Para sa Ms. Yung An ay si Eliza na ang sasali..!"

Tuwang tuwa naman ang lahat ...

"Buti pumayag ka na ikaw na yung isali namin sa Ms. Yung an contest.."

"Wala na akong magagawa e .. tsaka kaw na rin nagsabi na ko na, edi pumayag na ako .."

"Pero kung ayaw mo, huwag mong pilitin ang sarili mo ah .."

"gusto ko naman e .. dahil gusto mo din .."

"Siguirado kang hindi dahil napilitan ka lang at lalo na sa akin?"

"Hindi . promise."

"Okay .. sabi mo e.."

"Mga kaibigan, andito na tayo sa pinakahihintay nating event, ang MS. YUNG AN HIGH!.." nagsimula na ng program.

"At ayon sa inyong mga boto .. Ang nanalo ay si .."

Tahimik, ang lahat ..

"Si Elizabeth Frances!"

"Yes!" nagsigawan ang lahat. Tila lahat sila ay tuwang-tuwa sa pagkakapanalo ni Eliza.

Papunta na sa harapan si Eliza nang bigla siyang bumagsak ..

Nagulat ang lahat.. Agad -agad namang tumakbo papunta sa stage si Kyle upang puntahan si Eliza.

"Eliza ..Eliza! ayos ka lang ba?" pag-aalalang tanong ni Kyle.

Si Eliza ay walang malay kaya agad-agad niya itong dinala sa clinic ng kanilang eskwelahan.

"Okay .. Kyle, titignan na muna namin ang kalagayan niya .. Dumito ka muna." sabi ng school doctor.

Nagdasal si Kyle. Please, sana naman po ayos lang siya..

Lumabas na nag doctor .. "I'm sorry pero kailangan na natin siyang dalhin sa ospital ."

Nagmadali silang dalhin sa ospital si Eliza.

"Doc, tulungan niyo ho siya .. Iligtas niyo po siya .." sabi ni Kyle habang umiiyak at di na malaman ang gagawin. Hindi ko alam ang phone number ng Mom at Dad ni Eliza . Anong gagawin ko?Ah tatawagan ko na lang ang kaibigan niya ..

"Hello ? Jen, ako ito, si Kyle .. may phone number ka ba ng Mom and Dad ni Eliza? Nasa ospital kasi siya .. "

"Naospital ? Bakit? O sige , pupunta na lang ako diyan at tatawagan ko na rin parents niya . teka, saang ospital ba?.." sagot ni Jen.

"Sa ospital malapit sa may eskwelahan natin ,.."

"Okay.Okay. darating ako agad kasama ng parents ni Eliza.. Bye."

At lumabas na ang doctor .."Malubha ang kalagayan ni Eliza ngayon .. May Wilson's disease siya . I'm sorry."

"Wilson's disease? " tanong ni Kyle.

"Doc, Doc, ano na pong kalagayan ng anak ko?" biglang dumating ang Dad ni Eliza.

"May Wilson's disease po siya . I'm sorry Sir. It's an autosomal recessive genetic disorder in which copper accumulates in tissues; this manifests as neurological or psychiatric symptoms and liver disease."

"Ano pong kailangan naming gawin para malunasan ang sakit na iyon?" tanong ni Kyle.

"It is treated with medication that reduces copper absorption or removes the excess copper from the body, but occasionally a liver transplant is required"

"Ako na lang po Doc, Idodonate ko po ang liver ko para sa anak ko .." sagot ng Dad ni Eliza.

Okay, itetest pa po natin .. Sumunod po kayo sa'kin ..

Chapter 7

I'm sorry .. Eliza

"I'm sorry, Sir .. hindi po pwedeng ibigay ang liver ninyo sa anak ninyo .."

"Why?"

"Matanda na po kasi kayo sir and hindi na pwede idonate ang liver niyo kasi magiging delikado na po ang buhay niyo."

"Pero . bakit? Wala akong kwentang ama .. Wala akong kwenta .. Ni hindi ko man lang matulungan ang sarili kong anak."

"Doc. Ako po , magpapa-test po ako. Baka sakali pong matulungan ko si Eliza." sabi ni Kyle

"O, sige .. Sumunod ka sa akin." ang sabi ng Doctor

Lumipas ang ilang oras at lumabas na ang resulta ..

"Mr. Kyle, " sabi ni doc.

"Kumusta po ang naging resulta doc?"

"Okay .. pwede mong ibigay ang liver mo sa kanya. Maliligtas na siya."

"Salamat po, Doc." tuwang tuwa si Kyle.

"Anak, Salamat. Ang laki ng utang na loob ko sa'yo." bigla siyang hinawakan ng Dad ni Eliza.

"Wala pong anuman iyon. Ang mahalaga ay maililigtas na po natin si Eliza.

"Salamat talaga sa'yo anak." sabi ng Dad ni Eliza

Naging successful din ang operasyon. Nailigtas na rin ng mga doktor ang buhay ni Eliza.

Ngunit...

"O, Kyle , San ka pupunta? Hindi mo muna ba bibisitahin si Eliza sa kwarto niya ngayo't ligtas na siya?" napansin ng tatay ni Eliza na nagbablak nanng umalis si Kyle sa ospital at tila nagmamadali.

"Sir, may aasikasuhin lang po ako." sabi ni Kyle.

"Okay, sige."

Nagmadali ng umalis si Kyle.

"Anak .. Okay ka na ba? May nararamdaman ka pa bang sakit?" pag-aalala ng Dad ni Eliza.

"Dad, wala po. "

"Eh, bakit ganyan ang itsura mo? Mukhang malungkot ka." pag-aalala ng Dad niya.

"Eh, kasi Dad si Kule .. Bakit nga pala siya wala dito?" miss na miss na ni Eliza si Kyle.

"Ah.. kaya ka pala nagakakaganyan.."

"Dad, I want to thank him because he's the reason kung bakit ako buhay ngayon." sabi ni Eliza.

"I know that baby, may pupuntahan lang daw kasi siya.. mukhang importante." sagot ng Dad nito.

"Ano kaya ang bagay na iyon ..?"

"Hay anak, pupunta rin agad yun dito anak, for sure." sabi ng Dad nito.

"Sana nga , Dad."

"O, bubuksan ko na lang itong t.v., manuod ka na lang muna.." pag-aalok ng Dad nito.

"Okay, Dad, mabuti pa nga siguro para malibang naman ako."

Binuksan na ng Dad niya ang t.v. at laking gulat nila ng ..

"Mga kaibigan, kapapasok lamang po na balita, Si Kyle Serano po na anak ni Mr. Serano na may ari ng Serano Company na isa sa mga pinakamayamang kumpanya dito sa ating abnsa ay ikakasal na kay Ms. Lady Santiago na anak naman ni Mr. Santiago na may-ari ng Santiago Corporation at isa rin sa mga pinakamayamang kumpanya sa bansa. " balita ng isang reporter.

"Dad. What does it mean?" nasabi na lang ni Eliza habang siya'y lumuluha na.

"Baby.. I don't know .., Please, stop crying." sabi ng Dad niya.

"But Dad. How could he .."

"I know that he has a reason baby, Huwag ka muna mag-isip ng kung ano-ano." paliwanag ng Dad.

"I know Dad because I have a trust in him."

"Stop crying, baby."

Lumipas ang ilang araw ngunit hindi pa rin nagpapakita ni tumatawag man lang si Kyle kay Eliza. Lumabas na rin sa mga pahayagan ang tungkol sa kasal nila. Patuloy na kumakalat ang balita at patuloy rin ang pagpapalabas sa telebisyon tungkol dito.

Wala nang magawa si Eliza kundi ang maghintay kay Kyle dahil naniniwala siya dito na may matindi itong dahilan kung bakit nagawa nito sa kanya ang ganitong bagay.

"Eliza, are you okay?' pag-aalala ng kaibigan ni Eliza na si Lea.

"I'm okay.." sagot ni Eliza.

"Ano ka ba naman Lea, hindi mo ba nakikita , she's not okay." sabi ni Jen.

"Ano ba naman kayo? Akala ko ba niyaya niyo akong lumabas para sumaya? Eh, bakit tanong pa kayo ng tanong diyan e alam niyo naman pala yung sagot."

"Sorry.. eh, ikaw naman kasi ayaw mong kumibo diyan, ayaw mo kaming pansinin , parang hindi ka namin tuloy kasama." sabi ni Lea.

"Kung ganoon.. sige, uuwi na lang ako."

"No!" sabi ni Jen.

"Just stay here with us, gusto mo bang pumanget habang nakatambay ka lang sa bahay niyo?" sabi ni Lea.

"Let's go. Let's go shopping!!!!" pagyayaya ni Jen.

"Tara!!!" sabay hinila na nila si Eliza.

Habang nagshoshpping sila sa mall .. ay hindi inaasahang...

"Uy.. Lea, hindi ba si Kyle yun?" sabi ni Jen kay Lea.

"Oo, it's Kyle." bigla na lamang sumagot si Eliza.

"Ano ba friend? Sugurin na namin?" alok ni Lea.

"No need . Dito na lang kayo. Ako na ang bahala."

biglang sumugod si Eliza sa kinaroroonan ni Kyle at bgla na lang nito sinampal si Kyle.

"Eliza?" ang atnging nasabi na lang ni Kyle sa dalaga.

Chapter 8

He's an extraordinary guy..

"Eliza, Let me explain." sabi ni Kyle.

"Explain? for what?" sagot ni Eliza.

"I want to explain kung bakit nagkaganito ang lahat.."

"Then explain! Right now!"

"I am doing this for my family. Malapit na kasing lumubog ang kumpanya namin kaya kailangan kong tumulong sa Dad and Mom ko.."

"Oh, really? Now I know, mas mahalaga yan sa'yo kaysa sa'kin .."

"Hayaan mo munang ituloy ang explanation ko."

"Alam mo Kyle, kung ganito lang pala ang gagawin mo sa'kin, sanahinayaan mo na lang akong mamatay..Kung alam mo lang sana kung gaano kasakit ang nararamdaman ko.." sabi ni Eliza habang umiiyak at biglang umalis.

"Eliza.." sambit ni Kyle.

"Oh .. honey? Sino yung babaeng iyon?" biglang sumulpot ang girlfriend ni Kyle.

"Wala..."

"It really hurts..but i have to move on." sabi ni Eliza sa mga kaibigan habang nasa bar.

"Ano kamo?" tanong ni Lea.

"Sabi ko, masakit! Pero kailangan kong magmove-on!" sigaw nito.

"Ah.. Oo tama yan! ." sabi ni Lea

"Tuloy mo lang ... " sabi ni Jen.

"Look at that handsome guy .." sabi ni Eliza.

"Where?" tanong ng dalawa.

"No, I'm just kidding .. " sabi ni Eliza nang biglang ..

"Hey, beautiful girl.. What's your name?" biglang may sumulpot na magandang nilalang sa tabi niya at saka naman siya lumingon sa kanya sa kanyang kaliwa.

Muntikan na silang magkahalikan mabuti na lamang ay nakaiwas pa si Eliza.

"Bastos!" galit na sabi ni Eliza.

"Why? Bastos?" tanong ng lalaki.

"Oo! Bastos ka!"

"Natatawa ko sa'yo .. By the way, I'm Jerome and you?"

"Siya si Eliza.. Hmm .. ako pala si Lea!.."

"Teka, ako si Jen .. " nag-agawan ang dalawa sa lalaking iyon.

"Honestly, I'm not interested sa inyong dalawa. I'm interested with Eliza." mayabang na sabi ni Jerome.

"Mayabang! Mas hindi kami interesado sa'yo! Kapal mo!" sabay na sabi nina Lea at Jen.

"I'm sorry girls but I'm just telling the truth." mayabang pang sagot nito.

"Halika na, Eliza." hinila ng dalawa si Eliza palabas ng bar.

"See you next time, girl." huling sabi ni Jerome kay Eliza.

Habang nanonood ng telebisyon si Eliza, may bigla siyang napanuod na commercial at may napansin siya dito.

"Beautiful girls, Let me Introduce myself to you, I'm Jerome Chen, you're new lover.." sani sa commercial.

"Jerome Chen? Teka, siya yung nasa bar kagabi!" laking gulat ni Eliza saka tinawagan ang dalawa niyang kaibigan.

"Nasaan na ba yung mga babaeng iyon? Kanina ko pa sila hinahanap eh." hanap ng hanap si Eliza sa dalawa niyang kaibigan.

"Hi Eliza , how are you na?" bigla na namang sumulpot si Jerome sa tabi ni Eliza.

"Ikaw na naman?"

"Wag kang maingay na ako si Jerome, pagkakaguluhan ako ng tao eh"

"Okay, Okay, oo nga pala artista ka na."

"Teka, what are you doing here ba?" tanong ni Jerome.

"Hinahanap ko mga kaibigan ko."

"The two girls last night ba?"

"Oo, sila nga .. Actually, kakatawag lang nila sa'kin at pinapunta nila ko dito."

"Pinapunta ka? For what?" pagtataka ni Eliza.

"Let's go! ." hinila na lang bigla ni Jerome si Eliza at saka hinawakan sa kamay.

"Teka!Teka!"

"Ang saya dito ano?" tanong ni Jerome. Sila ay nasa mall .

"Ah.. oo nga."

"Ngayon lang ako nakipag-date sa babaeng tulad mo."

"What do you mean?" tanong ni Eliza.

"Kasi ibang klase kang babae, yung iba kasi, gustong-gusto nilang kasama ko. Pero ikaw, mukhang ayaw mo."

"Gano'n?"

"Oo, kaya nga nagustuhan kita e.."

Sa kanilang paglalakad.. biglang may lalaking nakabanggaan si Eliza at di inaasahang napaharap siya kay Jerome at nagkahalikan ang dalawa,

Sa pagkakataong iyon, di na pinigilan ni Jerome ang kanyang sarili. Tinuloy na niya ang kanyang paghalik sa dalaga. Hindi naman maipaliwanag ni Eliza ang nangyayari. Ano bang nangyayari?

Biglang lumayo si Eliza.

"'I'm sorry.." humingi ng tawad si Jerome.

"I'm sorry din. Kasalanan ko ito. I'm sorry Jerome but I still love Kyle."

"It's okay for me.. at least naliwanagan ka na. Napakaswerte ni Kyle, kung sino man siya ." sabi ni Jerome at saka ngumiti.

Chapter 9

I still love you...

"Sure ka na ba Eliza na aalis ka na?" tanong ni Jen.

Nagpasyang umalis ng bansa si Eliza upang magbagong-buhay. Gusto niyang makalimutan na si Kyle at mamuhay ng mapayapa sa Amerika at iwan na ang lahat ng mga masasakit na naranasan niya sa Pilipinas.

"Oo, sure na ko." sagot ni Eliza.

"Iiwan mo na kami .. Gano'n lang ba kadali yun para sa'yo?" sabi ni Lea habang umiiyak.

"I'm sorry . Tatawag pa naman ako sa inyo, eh. Don't worry."

"O, sige."

"O, Pano? Aalis na ko."

"O sige, mamimiss ka namin friend." sabay na sabi ng dalawa niyang kaibigan.

Umalis na si Eliza.

"Hay, Amerika! Nandito na ako..." maligayang-maligaya si Eliza nang makababa na ng eroplano.

Namuhay ng mapayapa sa Amerika si Eliza nang dalawang taon. Masayang-masaya na siya sa buhay niya. Wala na siyang maihihiling pang iba. Di nagtagal ay sumunod na rin sa kanya ang kanyang dalawang kaibigan na sina Jen at Lea. at doon na rin nanirahan ang kanyang buong pamilya. Sa Amerika na rin siya nagpatuloy ng kanyang pag-aaral. Kumuha siya ng kursong Fashion-design at ngayon ay may-ari na siya ng isang kumpanya ng Fashion-design. Lumawak ang produksyon ng kanyang business hanggang sa makilala na ito hindi lang sa Amerika ngunit sa iba't ibang panig pa ng mundo.

"Hello Sir, How may I help you?" may sinagot na tawag si Eliza .

"Hello, Is this Elizabeth Frances?" tanong sa kanya.

"Yes, Sir"

"I still love you.." sagot ng nasa telepono.

"What? Sir?" sagot ni Eliza na may halong pagtataka.

"I'm Kyle Serano."

Nagulat si Eliza. "Sorry Sir but I don't even know you."

"But Eliza.."

"I said, HINDI KITA KILALA." at saka binaba ang telepono.

"Friend, may tanong ako sa'yo..." sabi ni Jen.

"Ano iyon? Sana naman yang tanong mong iyan ay makatulong sa'kin.." sagot ni Eliza.

"He said na he still loves you, then this is the question..."

"Ano? Kung mahal ko pa siya?" biglang sagot ni Eliza.

"Exactly. That's the question." sagot ni Lea.

"Oo, I STILL LOVE HIM. Pero, anong gagawin ko? Sasabihin ko na lang basta-basta na mahal ko siya tapos magkakabalikan kami? So, gano'n gano'n na lang yon?" sabi ni Eliza habang hindi na niya mapigilang umiyak ng umiyak.

"Well, that's the only way para matapos na ang lahat. Hindi naman mahirap 'yon eh. Kung gugustuhn mo." sabi ni Jen.

"Is that the only way ba talaga?" tanong ni Eliza.

"Oo, friend. Para maging masaya ka na rin."

"Pero pano yung...?" biglang may naalala si Eliza.

"Yung pinakasalan niyang girl? , Actually, hindi naman natuloy ang kasal ." sabi ni Jen

"What?"

"Oo, hindi siya natuloy. hindi mo iyon alam dahil sinubukan mo nang mag-move-on at kalimutan siya."

"Sorry. ang akalako kasi makakpag-move-on na talaga ko lalo na't nandito na ko sa Amerika. Malayo sa piling niya.. Pero hindi pa rin pala.. dahil sa isang tawag lang na iyon nalaman ko an mahal ko pa rin siya.." sabi ni Eliza.

"Pero maganda rin naman naidulot ng pagpunta mo dito. Nagkaroon ka rin ng magandang buhay.."

"Sabagay..Pero ano nang gagawin ko ngayon?"

"Actually, tinawagan din niya kami.. He said that pupunta din siya dito sa Amerika para suyuin ka ulit at he wants to marry you here."

"Marry me?"

"Yeah.."

Naging maliwanag na kay Eliza ang lahat. Ang tanging gusto na lang niya ay ang pakasalan na si Kyle at pumasok sa isa na namang bagong kabanata ng buhay niya at iyon ay ang sa piling ni Kyle.

Chapter 10

It's our love story!

Tumungo na sa Amerika si Kyle para puntahan at kunin muli ang pag-ibig ni Eliza.

"Halika na Friend, may pupuntahan tayo.." biglang hinila nina Jen at Lea si Eliza at saka isinakay sa isang kotse.

"Kuya, eto na ba yung sasakyang para kay Elizabeth Frances?" tanong ni Jen sa driver ng kotse.

"Opo Ma'am. Eto nga." sagot nito

"O, sige kuya. Ikaw na ang bahala sa kanya.

Sumakay na si Eliza sa sasakyan. Katab niya ang isang magandang dalaga.

"Diba , Ikaw yung babaeng pakaksalan dapat ni Kyle?" biglang tanong ni Eliza sa magandang dalaga.

"Yup, ako nga. Pinasundo ka sa'kin ni Kyle."

"Pinasundo? Bakit?" pagtataka ni Eliza.

"Kuya.. dito na lang muna tayo." sabi ng dalaga sa driver.

"Yes, Ma'am." at sabay biglang inihinto muna ng driver ang kotse sa isang mansion.

"Teka, where are we going?" tanong ni Eliza sa babae.

"By the way, I'm Patricia., so, let's go?!" bigla nang niyakad bumaba ni Patricia si Eliza.

Pumasok na sila sa mansion at dinala na niya ito sa isang kwarto. Sa isang napakagandang kwarto.

"Anong gagawin natin dito?" pagtatanong ni Eliza dahil hindi na niya alam talaga ang mga nangyayari.

"Basta, hayaan mo na lang akong gawin ito for Kyle."

Inayusan ni Patricia si Eliza. Binihisan niya ng maganda. Nilagyan niya ng make-up. At kung anu-ano pa ang ginawa niya upang maging maganda si Eliza. Si Patricia ay nag-aral sa pagiging make-up artist.

"So, eto na , look at yourself." sabi ni Patricia.

"Is this really me?" tanong ni Eliza.

"Oo, Ikaw nga iyan."

"Woah. ang galing mo naman."

"Nagustuhan mo ba?"

"Oo, naman." tuwang-tuwa si Eliza.

"So, you can go now. Puntahan mo na siya."

"Sino?"

"Si Kyle."

Isinakay na muli sa kotse si Eliza at tumungo sila sa isang garden na may magagandang ilaw na maganda naman talagang pagmasdan sa gabi.

Nakita niya si Kyle na nakatayo sa isang tabi at noon din ay nakita na ni Kyle ang si Eliza?" sinabi ni Kyle habang nakaluhod sa harap ni ELiza at manghang-mangaha sa ganda ng dalaga.

"Kyle Serano. "

Ngumiti silang dalawa habang nakatingin sa isa't isa.

"Yes." sagot ni Eliza.

Isinuot na ni Kyle ang singsing kay Eliza at saka niyakap ang dalaga.

"Salamat. Kyle. I miss you! I love you!"

"I love you too.. at na-miss rin kita." sagot ni Kyle.

Tuwang-tuwa silang dalawa at sa wakas ay magkapiling na rin sila. Wala na silang maihihiling pang iba.

Nagpakasal ang dalawa makalipas ang isang linggo matapos ng gabing iyon.

Naging maganda na ang buhay nila simula noon.

Lahat tayo ay nagmamahal. Lahat ng nagmamahal ay nasasaktan. Sabi nga ng ilan, kapag nagmahal ka, dapat handa ka rin masaktan. Ganoon nga naman ang buhay, punong--puno ng sakit at punong-puno rin ng saya. Wala namang PERFECT RELATIONSHIP na matatwag. Sa isang relasyon, laging may masasaktan at kailangan rin ay lagi tayong handang magpatawad. That's what life is. And what really completes this life? It's LOVE. Wala ng iba kundi LOVE. PAGMAMAHAL. PAG-IBIG. Iyan lang ang nagpapatibay sa kahit sinong tao. Tama ba? :)

THE END!

-------------- Sa lahat ng sumuporta at bumasa ng kwentong ito, MARAMING SALAMAT!----------

----------------------------thank you so much! At sana tangkilikin niyo pa ng aming grupo at walang sawang basahin ang aming mga kwento, muli, MARAMING MARAMING SALAMAT PO ! :) --------------------

---- EUNICE ;)